خودکارسازی های مربیگری فوتبال - الگوهای تمرین شده بازی فوتبال | درفک البرز FCDORFAK
در چند سال گذشته، من(سعید رنجبر) تقریباً یک رویکرد کاملاً مبتنی بر بازی را برای مربیگری اتخاذ کرده ام. همه چیز بر اساس سناریوها و موقعیت‌هایی است که بازیکنان در بازی با آنها مواجه می‌شوند، و مربوط به اقدامات تمرین‌شده درباره مکان‌های حضور در موقعیت‌های مختلف است که بازیکنان در یک زمین فوتبال با آنها مواجه می‌شوند.
اینها همان چیزی است که دنیای فوتبال آن را "الگوهای بازی" می نامد، و برخی از مربیان ارشد در بازی آن را "اتوماتیک سازی" نامیده اند.
تکیه بر این رویکرد خودکارسازی مبتنی بر بازی اخیراً به تیمی که من مربیگری می‌کنم به فصلی بدون شکست در تابستان کمک کرد، و این برای من یک معماست که چرا بازیکنان هنوز پشت مخروط‌ها گیر کرده‌اند و در صف تمرینات منتظر می‌مانند. در اینجا نحوه مربیگری با خودکارسازی ها آورده ام.
خودکارسازی ها در تمرینات فوتبال چیست؟
خودکارسازی ها یک روش آموزشی به طور فزاینده ای محبوب در دنیای مربیگری فوتبال هستند.
اساساً، اینها الگوهای بازی تمرین شده بر اساس چهار لحظه کلیدی بازی هستند: در اختیار داشتن مالکیت توپ، خارج از مالکیت توپ، انتقال از دفاع به حمله و انتقال از حمله به دفاع.
[خرید آنلاین توپ فوتبال و فوتسال با مناسب ترین قیمت]
در هر یک از این موارد، خودکارسازی ها نیز بر این اصل استوار است که هر تصمیمی که یک بازیکن در یک بازی می گیرد باید بر اساس چهار چیز باشد: حریف، فضا، توپ و هم تیمی هایش.
بنابراین، اگر بتوانید در یک زمین تمرین کنید که بتواند مستقیماً آنچه را که بازیکنان در رابطه با این چهار چیز می بینند تکرار کند، در هر یک از چهار "لحظه" بازی، اساساً می توانید به بازیکنان اجازه دهید دقیقاً بدانند در هر کدام از آنها موقعیتی که در بازی با آن مواجه می شوند کجا قرار بگیرند. اگرچه ممکن است این رفتار کنترل کننده مربی به نظر برسد که نمی‌خواهد به بازیکنان آزادی تصمیم‌گیری بدهد، اصلاً به این موضوع مربوط نمی‌شود. در این رویکرد، بازیکنان همچنان در تصمیم‌گیری آزادند، اما می‌توانند سریعتر تشخیص دهند که چه اقدامات درستی انجام دهند، بدون اینکه از این واقعیت غافل شوند که تعدادی از اقدامات مختلف می‌توانند در هر لحظه درست باشند.
بازی به عنوان مثال، ما به بازیکنان آموزش می‌دهیم تا تشخیص دهند که وقتی فضای خالی دارند، حمل توپ به جلو عمل درستی است. اما اگر یک هم تیمی در موقعیتی بازتر در بالای زمین باشد، این نیز یک اقدام صحیح و شاید سودمندتر است.
همه چیز به توپ، هم تیمی ها، حریف و فضا برمی گردد، و این به بازیکن بستگی دارد که زمین را اسکن کند و ببیند چه می بیند. نه آن چیزی که مربی می بیند. این یک پیام خوشحال کننده کامل برای القای فلسفه بازی، یک مدل بازی، یک روش سیستماتیک بازی است، در حالی که به بازیکنان آزادی می دهد تا بر اساس آنچه در لحظه درک می کنند، انتخاب کنند.
و چگونه می دانند که بر اساس آنچه که می بینند، چه انتخاب هایی را انجام دهند؟ از طریق این الگوهای تمرین شده بازی، که در آن آنها می توانند مستقیماً پیامدهای مثبت یا منفی اقداماتی را که در زمین انجام می دهند، ببینند.
چگونه آن را مربیگری کنید
زیبایی مربیگری در این فلسفه این است که فوق العاده ساده است. تیم‌های من معمولاً با گرم کردن بر اساس مالکیت توپ شروع می‌کنند، تمرکز بر دو اصل کلیدی بازی ما – حفظ توپ از طریق ترکیب‌های سریع، و به دست آوردن آن از طریق تلاش‌های سریع و جمعی است. پس از آن، ما به سمت بازی‌ای حرکت می‌کنیم که اساساً یک بازی در زمین های کوچک است، جایی که بازیکنان تا نیمه در ابعاد و اندازه بازی خود بازی می‌کنند. یک تیم تلاش می کند روی دروازه بزرگ انتهای زمین گلزنی کند و تیم دیگر با تلاش برای گلزنی روی دروازه های کناری، مربع ها، کوبیدن توپ ها روی مخروط ها، عبور از دروازه، از دروازه دفاع می کند و به سمت خط نیمه حمله می کند. در نیمه راه، پیدا کردن بازیکن مورد نظر، و غیره. تنوع این موارد در واقع مهمتر از آن چیزی است که به نظر می رسد، زیرا اهداف مختلف بر اساس موضوع مربیگری شما می توانند نتایج متفاوتی برای بازیکنان داشته باشند (آنچه که شما به طور خاص می خواهید در آن روز کار کنید). اما مهم نیست که موضوع مربیگری ما چیست (به عنوان مثال پرس کردن، بازی کردن از پشت، انتقال سریع)، ما همیشه آن را به این طراحی مرتبط می کنیم. از مربیگری یک تکنیک یا مهارت مانند نحوه صحیح گرفتن اولین لمس، تا تاکتیک های تیمی مانند تعویض بازی، ما آن را جهت دارمی کنیم، با روش هایی برای گلزنی در هر دو انتهای زمین، و بازیکنان را در موقعیت های خود قرار می دهیم تا به طور مداوم آنها را تنظیم و اصلاح کنند. با موقعیت هایی روبرو می شوید که بارها و بارها در بازی ها پیش می آیند.
مزایا
در حالی که برخی از این مفاهیم ممکن است رادیکال به نظر برسند، مزایای آن واضح است. ابتدا بازیکنان در موقعیت هایی که در بازی خواهند داشت، تمرین می کنند. بنابراین این بدان معناست که به طور خودکار، آنها در حال حاضر پایگاه دانش بیشتری در مورد نحوه بازی کردن به طور خاص موقعیت های مورد علاقه خود خواهند داشت. و وقتی من موقعیت های مورد علاقه آنها را می گویم، منظورم این است. بازیکنان در 2-3 موقعیت مورد علاقه خود بازی می کنند و در طول جلسه در موقعیت های مختلف یا حتی به تیم های مختلف می چرخند. برای مثال، اگر موضوع پرس کننده باشد، اکثریت قریب به اتفاق بازیکنان تیم در داخل و خارج از تیم پرس می چرخند. مطمئن شوید که همه فرصتی برای یادگیری مفاهیم، تکنیک‌ها و مهارت‌های مشابه دارند.
دوم، استفاده از نیمی از زمین به این معنی است که بازیکنان اکنون باید سریعتر تصمیم بگیرند و سریعتر از یک بازی میدان کامل فکر کنند. بازی با چنان سرعتی پیش می رود که بازیکنان باید بتوانند به سرعت اقدامات صحیح را تشخیص دهند.
این یکی دیگر از دلایلی است که هر کاری با تیمم انجام می‌دهم بر مفهوم سرعت تمرکز دارد - چه در دوره انتقال و چه در دوره‌های طولانی‌تر با یا بدون توپ. اما داشتن این منطقه کوچکتر به بازیکنان آموزش می دهد تا تحت فشار تصمیمات سریع بگیرند و شروع به فکر کردن به رقبا خود کنند.
مزیت فوق‌العاده دیگر این است که می‌توانید بازیکنان خود را وادار به روش بازی خود کنید. تیم شما می تواند به راحتی شروع به ایجاد هویت برای نحوه بازی شما کند، زیرا بازیکنان می توانند لحظاتی را که مستقیماً در فلسفه بازی شما اعمال می شود تشخیص دهند و بلافاصله از یادگیری خود در هنگام بازی استفاده کنند. داشتن هویت با تیم شما برای موفقیت کاملاً ابزاری ضروری است. این یک چیز است که آن را روی کاغذ بنویسید و ادعا کنید که می خواهید "فوتبال تهاجمی مبتنی بر مالکیت" بازی کنید. این چیز دیگری است که واقعاً آن را در روش های تمرینی خود جای دهید.
استفاده از خودکارسازی به شما امکان می دهد دقیقاً این کار را انجام دهید و بازیکنان را وادار کنید تا نقش خود را در تیم درک کنند- به تک تک بازیکنان کمک می کند احساس ارزشمند بودن و بخشی از چیزها را داشته باشند.
وقتی در حال مربیگری هستید که بازیکنان در صف منتظر بمانند، پشت مخروط‌ها ایستاده‌اند، یا از طریق سکانس‌های عبور از یک بازیکن به بازیکن بعدی، نه تنها برای بازیکنان کسل‌کننده است، بلکه در واقع به آنها کمکی نمی‌کند آنچه را که آموخته‌اند به کار گیرند. بازی خودکارسازی‌ها مستقیماً در بازی اعمال می‌شوند و به بازیکنان می‌آموزند که دقیقاً کجا باشند، چه زمانی آنجا باشند و چرا در هر لحظه از بازی که می‌خواهید آموزش دهید، آنجا باشند.
نتیجه
استفاده از خودکارسازی ها در آموزش می تواند روشی انقلابی برای ارتقای سطح مربیگری شما باشد.
امیدوارم پس از خواندن این مطلب به فکر خودکارسازی در تمرینات خود باشید.
سعید رنجبر
باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.
ممنون از آقای رنجبر