بسته
(0) کالا
هیچ محصولی در سبد خرید شما وجود ندارد.
بخش های آکادمی فوتبال دُرفَک البرز
    فیلترها
    Preferences
    جستجو
    خبرخوان

    مقالات دُرفَک

    تفکیک مراحل بازی در فوتبال | درفک البرز
    0 تفکیک مراحل بازی در فوتبال | درفک البرز

    تفکیک مراحل بازی در فوتبال

    به احتمال زیاد، اگر وارد تاکتیک‌ها و تحلیل‌های فوتبال می‌شوید، کلمه «فاز» یا «لحظه» را برای توصیف رویدادهایی که در یک مسابقه فوتبال رخ می‌دهند شنیده‌اید. اما این به اصطلاح "فازها" چیست؟ 

    پنج لحظه در بازی فوتبال:

    در حالی که این ممکن است ابتدایی به نظر برسد، اولین قدم برای از بین بردن بازی، تمایز بین «حمله» و «دفاع» است. هنگامی که یک تیم مالکیت توپ را در اختیار دارد، بدون توجه به اینکه توپ در کجا قرار دارد یا قصد حمله، باید آن را "فاز حمله" در نظر گرفت. وقتی یک تیم مالکیت توپ را در اختیار نداشته باشد، این "فاز دفاعی" آنهاست.

     

    بسته به سومین میدانی که موقعیت در بر می گیرد، بازی را می توان به چند مرحله فرعی «حمله» یا «دفاع» تقسیم کرد. اما ابتدا باید یک مشخصات دیگر ارائه دهیم. «مرحله حمله» و «فاز تدافعی» تنها پس از آن شروع می‌شود که تیم زمان کافی را جمع‌آوری کند تا به درستی خود را در شکل و ساختار خود قرار دهد و اجازه دهد که اصولشان در مرکز صحنه قرار گیرند.

    در غیر این صورت، وضعیت یک "انتقال" در نظر گرفته می شود، یا از حمله به دفاع، یا دفاع به حمله. این پنج تا ده ثانیه زمان از دستیابی مجدد یا از دست دادن مالکیت را در بر می گیرد.


    در اینجا می بینیم که بازی را می توان به چهار "فاز" یا "لحظه" کلیدی تقسیم کرد.

    حمله
    دفاع
    انتقال حمله یا انتقال مثبت(دفاع به حمله)
    انتقال دفاعی یا انتقال منفی(حمله به دفاع)

    ممکن است تعجب کنید، "چرا انتقال ها فاز خودشان هستند"؟ این به این واقعیت مربوط می‌شود که انتقال‌ها به ندرت بیش از مجموعه‌ای از اصول تمرین شده دارند که روش‌شناسی تیم را هدایت می‌کنند. به ندرت اشکال، ساختارها یا حتی الگوهایی در نظر گرفته شده است که بین لحظات مختلف انتقال اتفاق می‌افتند، در عوض اصولی وجود دارد که سرمربی می‌خواهد آن‌ها را به نمایش بگذارد (یعنی فشار دادن به حالت گسترده، نزدیک‌ترین موقعیت به شدت و فشار فوری توپ، عمودی و غیره). این باعث می‌شود که انتقال‌ها ذاتاً سخت‌ترین عنصر بازی برای تشریح، به ویژه در تلاش برای ایجاد الگوها باشند. اما ذاتاً به همین دلیل است که آنها ارزش بررسی بیشتر را دارند، به ویژه از طریق تفاوت های منحصر به فرد آنها در سایر لحظات حمله و دفاع.


    تقسیم بندی بازی فوتبال به این روش به ما امکان می دهد تحلیل های مستدلی ارائه کنیم که به وضوح به مخاطبان منتقل شود. ما می‌توانیم از این مراحل برای شکستن عناصر مختلف برنامه تاکتیکی یک تیم استفاده کنیم، به‌جای ایجاد آشفتگی درهم و برهم در حین پریدن به صورت ناهماهنگ در بین مراحل.


    نه تنها هر فاز بسته به مرحله سوم، مجموعه ای از فازهای فرعی خاص خود را دارد، بلکه نمی توانیم اضافه کردن قطعات را نیز فراموش کنیم. این امر به ویژه هنگام انجام تجزیه و تحلیل های رقیبان برای باشگاه های حرفه ای ضروری است، زیرا آنها همیشه می خواهند بفهمند که تیم دیگر چگونه با موقعیت های تنظیم شده برخورد می کند و به آنها واکنش نشان می دهد.

    سپس می توانید دسته پنجمی را به دستور العمل تجزیه و تحلیل فوتبال برای موفقیت اضافه کنید.

    حمله
    دفاع
    انتقالات حمله (دفاع به حمله)
    انتقال دفاعی (حمله به دفاع)
    مجموعه ضربات ایستگاهی و شروع مجدد (چه دفاعی و چه تهاجمی).

    این پنج مرحله را به خاطر بسپارید. در حالی که هر مربی و هر تحلیلگر ممکن است روش‌های متفاوتی برای دیدن بازی داشته باشند، این رایج‌ترین راه برای تقسیم بازی به بخش‌های مختلف است. حتی آنهایی که انتقالات یا قطعات تنظیم شده را در چتر مرحله "حمله" یا "دفاعی" طبقه بندی می کنند، اهمیت ارائه اطلاعات خاص در مورد برنامه های تاکتیکی در این لحظات را درک می کنند.


    اکنون، قبل از حرکت، از شما می‌خواهم تجربیات، تمرین و دانش خود را بررسی کنید. در کدام مرحله از بازی احساس می کنید که بیشترین شکاف در دانش و درک را دارید؟ به یاد داشته باشید، ما در باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز اینجا هستیم تا در مسیر شما کمک کنیم.


    همانطور که در این مقاله پیش می رویم، از شما می خواهیم که به تمام مراحل دقت کنید. از شما می‌خواهیم، به‌عنوان یک الزام مطلق، سؤال بپرسید و در مورد مرحله‌ای که در بالا به آن اشاره کردید، یادداشت‌برداری کنید. ناآشنا ممکن است دردناک باشد، اما باید مایل باشیم که از مناطق امن خود خارج شویم.

    بنابراین اکنون که پنج مرحله کلیدی را مشخص کرده‌ایم، بیایید در نهایت به چگونگی تقسیم این فازها بپردازیم.

    یک سوم زمین

     

    قبل از تجزیه این مراحل با جزئیات بیشتر، ابتدا باید درک کنیم که چگونه می توان بازی را در سراسر زمین تقسیم کرد. درست است که گواردیولا، کرایف و افراد مختلف برای نحوه جداسازی مناطق مختلف زمین ترکیبات مختلفی دارند. یک فرمول پرکاربرد برای تقسیم زمین به بخش ها از کار Grant و همکاران گرفته شده است. (1998)، به عنوان بخشی از تجزیه و تحلیل جام جهانی 1998. اساساً فرض بر این بود که تیم ها باید به دنبال بازی توپ در "منطقه 14" باشند، که درست جلوتر از محوطه جریمه قرار دارد. منطقه ای که همه تیم های فوتبال باید در تلاش برای کنترل و تهاجم در آن باشند.





    هر تیم بسته به جهت بازی خود یک سوم اول و یک سوم پایانی دارد و سپس یک سوم میانی که بین دو تیم تقسیم می شود.

    یک سوم اول اغلب یک سوم «خود» تیم نامیده می شود. و یک سوم پایانی اغلب "سوم مخالف" نامیده می شود.

    این یک سوم به ویژه برای تجزیه و تحلیل در فوتبال ضروری است، زیرا تیم های مختلف برای حمله و دفاع به روش های مختلف در این سه بخش تشکیل می شوند.

     

    به عنوان مثال، چلسی توماس توخل معمولاً با 3-4-2-1 در بالای زمین در محوطه سوم حریف دفاع می کند، به محض اینکه توپ در سمت چپ بازی می شود یا به محض اینکه توپ در سمت چپ پخش می شود، مدافعان کناری آن ها روی نواحی وسیع فشار می آورند. در پایین‌تر از زمین، تیم سپس به یک پشت پنج شناور می‌شود، که بیشتر شبیه 5-4-1 تا 5-2-3 در یک سوم خود می‌شود، در حالی که فشردگی سفت و سخت را حفظ می‌کند.


    به همین دلیل است که بازی به جای اینکه فقط به نیمه ها (یعنی نیمه خود و نیمه مخالف خود) تقسیم شود، به یک سوم تقسیم می شود. مراحل پرس از جلو و بازی کردن از عقب زمین با سایر مراحل بسیار متفاوت به نظر می رسند، بنابراین ما از این که آن را بیشتر تجزیه نکنیم و این موقعیت ها را به عنوان یک موجودیت واحد توصیف کنیم، خودداری می کنیم.

    همچنین از روشی که تحلیلگران معمولاً بازی را به صورت عمودی بین پنج کانال تقسیم می‌کنند، نادیده می‌گیریم: دو کانال عریض، دو نیم فضا و کانال مرکزی.


    درک این موضوع به ما این امکان را می دهد که بهتر بسنجیم که یک تیم در چه نقطه ای به دنبال پیشرفت است و بازی خود را در داخل و خارج از مالکیت توپ انجام می دهد.

    بنابراین اکنون که یک سوم زمین را ایجاد کردیم، اجازه دهید هر "فاز" را با جزئیات شرح دهیم. ما می‌خواهیم بازی را در سطحی عمیق‌تر درک کنیم، نه به منظور بالا بردن ابروها، بلکه به منظور ساده‌سازی بازی برای بازیکنان و مربیانی که می‌خواهیم به آنها خدمت کنیم.

    فاز حمله

    مرحله حمله شامل زمان گردش، مالکیت، و قصد حمله در محدوده داشتن زمان برای تنظیم برنامه ها و استراتژی های تاکتیکی برای موفقیت است.

    می‌دانید که مرحله حمله به سه قسمت تقسیم می‌شود، بر اساس یک سوم پایانی زمین. در یک سوم اول، ما از اصطلاح "Build-Up" یا بازیسازی برای توصیف روشی استفاده می کنیم که در آن حریف توپ را حرکت می دهد و برای شکست دادن پرس حریف آماده می شود.


    این می تواند از دقیق بودن «فولبک های وارونه» پپ متغیر باشد. صرف نظر از رویکرد، هر تیم نوعی مرحله آماده سازی دارد، خواه این مرحله شامل رساندن توپ به زمین در سریع ترین زمان ممکن یا ترکیب با پاس های لمسی کوتاه و یک و دو باشد.


    هنگام انجام تحلیل‌های مخالف، می‌خواهیم این مرحله را مانند سایر فازها درک کنیم تا بتوانیم با آن مقابله کنیم.

    مرحله بعدی مرحله "پیشرفت" است که شامل توانایی تیم برای پیشرفت در زمین و بازی با توپ در یک سوم میانی است.


    اگر آنها نتوانند تا یک سوم نهایی پیشروی کنند، ممکن است توپ را به گردش درآورند یا حتی بازی را در مرحله "ساخت" برگردانند. اما مرحله "پیشرفت" جایی است که تیم ها بخش عمده ای از زمان خود را در مالکیت توپ می گذرانند و بنابراین باید با جزئیات دقیق مورد بررسی قرار گیرند.

    مرحله نهایی مرحله "خلق" است که شامل روش های تیم برای ایجاد موقعیت ها و گلزنی می شود، به ویژه زمانی که آنها به گل نزدیک می شوند (یعنی در یک سوم پایانی زمین).


    این مرحله گاهی اوقات در فرهنگ های خاص به عنوان مرحله "پایان" نامیده می شود، اما اصطلاح "آفرینش" در سراسر جهان بیشتر استفاده می شود. با توجه به اینکه این مرحله جایی است که جادو اتفاق می افتد، خاص می شود

     

    بنابراین اکنون که مراحل حمله را شکسته ایم، بیایید مطمئن شویم که ایده را دریافت کرده اید.

     

    بسیار مهم است که بدانیم در حالی که مرحله «حمله» ممکن است ساده‌ترین مرحله برای توجه و فرضیه باشد، ما باید برای ایجاد تعادل در تحلیل خود تلاش کنیم. اکثر «گزارش‌های تاکتیکی» به مراحل دیگر توجه بسیار کمی دارند. این به این دلیل است که دوربین فقط می‌خواهد شما آنچه را که روی توپ اتفاق می‌افتد (یعنی لحظات مالکیت هر دو تیم) ببینید. به یک فرد خاص نیاز است که چشم خود را آموزش دهد تا ببیند دور از توپ چه اتفاقی می افتد و توجه را روی مراحل دیگر نیز متمرکز کند. این بدان معنا نیست که مرحله «حمله» نمی تواند توجه را جلب کند. فقط این که ما باید مراقب باشیم که در تحلیل خود بدون ارائه کل زمینه، لحظات در اختیار را بیش از حد تولید نکنیم.

    فاز دفاعی

    فاز تدافعی زمانی را در بر می گیرد که در آن حریف قادر به راه اندازی، شکل گیری و تغییر شکل خود با بازی خارج از توپ و خارج از مالکیت است. مانند "فاز حمله"، آن نیز بر اساس سوم زمین به سه جزء تقسیم می شود. قبل از بیان جزئیات سه مرحله فرعی، توجه به این نکته مهم است که این اصطلاحات اغلب به جای یکدیگر در تجزیه و تحلیل برای توصیف سبک دفاعی فراگیر یک تیم استفاده می شوند. در حالی که یک تیم ممکن است یک منطقه از زمین داشته باشد که ترجیح می دهد با حریف درگیر شود و بیشتر وقت خود را صرف کند، هر تیم لحظاتی دارد که در هر سه مرحله فرعی دفاع می کند.


    هنگامی که تیم در بالای زمین دفاع می کند، این را می توان به عنوان "بلوک بالا" آنها توصیف کرد. بلوک بالا شامل توانایی یک تیم برای پرس از جلو (مانند پرس بالا) است، درست است که «بلوک بالا» به شدت پرسینگ را در بر می گیرد، اما همچنین تشخیص می دهد که همه تیم ها با قدرت و شدت یکسان دفاع نمی کنند.

    **[خرید آنلاین انواع توپ های فوتبال و فوتسال با بهترین کیفیت و قیمت (جهت خرید عمده تماس بگیرید)]


    هنگامی که تیم در یک سوم میانی دفاع می کند، این را می توان به عنوان "Block Mid-Block" توصیف کرد. همانطور که احتمالاً می توانید از توضیحات ما در مورد مرحله "پیشرفت" حدس بزنید، "Block Mid-Block" بیشترین زمان را در بر می گیرد. همچنین رایج ترین "خط درگیری" است. یعنی اکثریت جزئی از تیم ها به حریف اجازه می دهند که از عقب بازی کنند و توپ را بین اعضای کم خطرتر خود بچرخانند. آنها ترجیح می دهند در وسط زمین بازی کنند تا به تیم اجازه ندهند مسیر آسانی برای صعود به یک سوم پایانی داشته باشد. با حفظ فرم و خارج نشدن شدید از موقعیت، حریف مسیرهای بسیار کمی در اطراف یا بالای تیم مدافع خواهد داشت.


    در نهایت، هنگام دفاع در یک سوم خود، لحظه زمان به عنوان "بلوک پایین" توصیف می شود. باز هم، این اصطلاح اغلب به جای هم به عنوان نوعی نشانگر برای تیم هایی استفاده می شود که"اتوبوس را پارک می کنند". یک "تیم با بلوک پایین" تیمی است که اعداد را در اطراف توپ جمع می کند و میدان را باریک می کند، بدون توجه به دفاع در بالاتر از زمین. اما هر تیمی در نقطه‌ای از هر مسابقه در یک بلوک پایین دفاع می‌کند، حتی تیم‌هایی که بالای 60 تا 70 درصد مالکیت توپ را حفظ می‌کنند. این به این دلیل است که این یک سبک بازی نیست، بلکه صرفاً روشی است برای توصیف آنچه که یک تیم در زمان دفاع در یک سوم زمین خود، نزدیک به دروازه خود، انجام می دهد.

    با در نظر گرفتن این توصیفات، بیایید تمرین کنیم!


    در حالی که این کاملاً «تابو» نیست، از شما می‌خواهم از توصیف تیم‌ها به گونه‌ای که گویی فقط در یک «بلوک» خاص دفاع می‌کنند، دست بردارید. بستگی به موقعیت توپ در آن لحظه، در آن یک سوم زمین دارد. و می تواند در عرض چند ثانیه نوسان کند. مطمئناً قابل قبول است که بگوییم تیم شما در "شکستن یک بلوک پایین" یا "شکست دادن یک پرس بالا" مشکل داشته است، اما زمانی که شما چیزی در امتداد خط "رقیبان در یک پرس بالا دفاع کردند" را بدون هیچ چیزی می گویید کمتر قابل قبول می شود. تشخیص تغییرپذیری بین فازها در عوض، مساحت زمین، یک سوم زمین یا لحظه بازی را بشناسید و سپس توضیح دهید که تیم در آن لحظات چگونه فشار آورده است.

    حمله به انتقال

    همانطور که قبلاً اشاره شد، مطالعه انتقال‌های تهاجمی دشوارترین است، به عنوان موجودی دائماً در حال تغییر که به ندرت ثابت می‌ماند. به جای الگوها، شکل ها و ساختارها، شما معمولاً فقط می توانید مجموعه وسیعی از ویژگی ها و اصول را مشاهده کنید که ممکن است در موقعیت های خاص بسته به توپ، حریف، هم تیمی ها و فضا رخ دهد. اگر یک تیم به سمت «تیم ضد حمله» پیش برود، ممکن است بتوانید ویژگی‌های بیشتری را مشاهده کنید که به وضوح از طریق آموزش دقیق عجین شده‌اند. اما حتی در آن زمان، این مرحله حداکثر ده تا پانزده ثانیه طول می کشد. هر چیزی بیشتر بدون فرصت واضح روی دروازه، و این فقط یک مرحله حمله عادی است. این کار مطالعه را سخت‌تر می‌کند، زیرا سعی می‌کنید الگوهایی را انتخاب کنید که برای یک لحظه زودگذر وجود دارند.


    با تیم‌هایم، همیشه تاکید می‌کردم که لحظه‌ای که مالکیت توپ را به دست می‌آوریم، می‌خواهیم سریع‌ترین مسیر ممکن را برای رسیدن به گل پیدا کنیم، چه پاس دادن، چه شوت‌زنی یا دویدن با توپ. عمودی بودن برای یک ضدحمله موفق و هدفمند برای فرآیند بسیار مهم است.


    اما برخی از تیم ها نیز ممکن است تصمیم بگیرند که به هیچ وجه ضد حمله نکنند، ترجیح می دهند مالکیت توپ را حفظ کنند و به مرور زمان به هدف نزدیک تر شوند. تیم‌های دیگر ممکن است زمانی که مالکیت در یک سوم نهایی به دست می‌آید ضدحمله کنند، اما زمانی که مالکیت در یک سوم میانی به دست می‌آید، بازی را بازیافت می‌کنند. به همین دلیل است که مجدداً ضروری است که بازی را به فازهای مختلف بین یک سوم تقسیم کنیم تا بتوان یک توضیح کامل تر و دقیق تر از تغییراتی که می تواند در یک زمین فوتبال رخ دهد، ارائه داد.

     

    انتقالات دفاعی

    ممکن است شما اصول کمی بیشتر در مورد انتقال‌های دفاعی ببینید، اما حتی آنها نیز به شدت روان و تحت تأثیر عناصر توپ، حریف، هم تیمی‌ها و فضا هستند. به طور معمول، تیم ها تعداد مشخصی از بازیکنان را در حمله خود پشت سر می گذارند و چیزی را ایجاد می کنند که "دفاع استراحت" نامیده می شود. درک این موضوع به ما تصویر روشنی از اینکه چه کسی باید به انتقال دفاعی برای نجات تیم از خطر پاسخ دهد و شکلی که آن بازیکنان در آن پوشش خواهند داد به ما می دهد. معمولاً شامل چیزی است که من آن را "دفاع استراحت جعبه" از تراکم مرکزی به شکل 2+2 می نامم.


    سپس فضا می تواند به طور گسترده مورد بهره برداری قرار گیرد. از آنجایی که اعضای آن کوارتت جعبه‌دار به طور گسترده به سمت فشار حرکت می‌کنند، فضاهای جدیدی در مرکز باز می‌شود. اما بهترین هنر در واکنش به لحظات انتقال معمولاً در بازیابی شکل یا موقعیت در پنج تا ده ثانیه اول عالی است. یا این، یا آنها در قسمت جلویی زمین فوق العاده خوب پرس ضد پرس می کنند - به این معنی که بلافاصله پس از از دست دادن توپ به حریف فشار وارد می کنند تا اینکه در حالت دفاعی خود قرار بگیرند.


    اما باز هم، شایان ذکر است که تفاوت هایی که ممکن است بین سومین ها رخ دهد. یک تیم ممکن است به دلیل نزدیکی به دروازه، زمانی که مالکیت توپ در زمان جمع آوری آنها از دست می رود، ضد پرس کند. اما همین تیم ممکن است زمانی که مالکیت توپ را در «پیشرفت» خود از دست می‌دهد، به جای پرس بی‌وقفه، به حالت اولیه برگردد. هیچ چیز را نمی توان به صورت مجزا گرفت، بدون ارائه کل زمینه.


    علاوه بر این، یکی از بزرگ‌ترین آزمون‌های هر مربی مدرن امروزی، توانایی آن‌ها در سازگاری با لحظات انتقال و تنظیم اصولی است که به تیم اجازه می‌دهد در آن مراحل انتقالی به موفقیت دست یابد. درصد نسبتاً خوبی از گل‌ها در مدت کوتاهی پس از بازپس‌گیری مالکیت به ثمر می‌رسد، و بنابراین این یک جنبه حیاتی بازی برای مربیان و آنالیزورها باقی می‌ماند.

     

    باشگاه‌ها اهمیت حضور متخصصان ایستگاه‌ها و گذراندن زمان اختصاصی برای تمرینات روتین را درک می‌کنند.

    در سطح جوانان، من همیشه اعلام می کنم که تمرکز بر روی ضربات ایستگاهی بیش از سایر عناصر بازی، هدر دادن است. شما می خواهید بازیکنان را توسعه دهید، نه روتین های تنظیم شده. اما نمی توان انکار کرد که حتی در سطح جوانان نیز سهم عادلانه ای از گل ها از ضربات ایستگاهی، کرنر و پرتاب ها به ثمر می رسد و دریافت می شود. در نتیجه، باید همیشه مورد توجه قرار گیرد، و شاید بتوان با روش شروع مجدد بازی، به جای ایستادن بازیکنان و تمرین روتین های تحمیلی مربی، با دقت در تمرینات کار کرد.


    وقتی صحبت از ضربات ایستگاهی به میان می آید، ما در درجه اول به ضربات کرنر، ضربات آزاد و پرتاب ها اشاره می کنیم. فکر می‌کنید نیازی به بیان آن نیست، اما در واقع متوجه شدم که این واژه در بین همه عناصر اساسی فوتبال، عجیب‌تر است. ضربات پنالتی را می توان در این براکت گنجاند، اما کمتر در مطالعه جزئیات در مورد تنظیمات تاکتیکی و تفاوت های ظریف. ضربات گل و حتی خود ضربه را می توان «بازی ایستا» تلقی کرد و زیر چتر ضربات ایستگاهی قرار گرفت.


    ما انتخاب می‌کنیم که ضربات گل را در زیر «Build-Up» (و سپس «Block High» در هنگام در نظر گرفتن دیدگاه حریف) لحاظ کنیم. اما تیم‌های بیشتری به ظاهر در حال توسعه روال‌هایی هستند که نه تنها توپ را حفظ می‌کنند، بلکه از همان سوت اول به ثمر می‌رسند.


    اما به طور کلی، هنگام تجزیه و تحلیل ضربات ایستگاهی، ما به دنبال الگوهایی هستیم که در طول زمان اتفاق می‌افتند، به ویژه در بازیکنانی که درگیر هستند در مقابل بازیکنان غیر درگیر، و مناطقی از زمین که تیم به دنبال هدف قرار دادن با پاس‌ها است. به دست آوردن این اطلاعات می تواند به ما این امکان را بدهد که بفهمیم چگونه می توانیم بر ضربات حریف غلبه کنیم و در کارهای روزمره خود به موفقیت برسیم.

     

    نتیجه

    تقسیم بندی بازی فقط به شما کمک می کند تا دانش فوتبالی خود را گسترش دهید و هر چقدر هم که عجیب به نظر برسد، فقط روند را برای بازیکنان شما ساده می کند. با درک روشی که می توان بازی را به فازهای «هجومی» و «دفاعی» و به دنبال آن یک سوم زمین تقسیم کرد، می‌توانیم تحلیل‌های خود را بهتر بسازیم و به بازیکنانمان اجازه دهیم تا درک خود را از بازی زیبا افزایش دهند.

     

    باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.

     

     ثبت نام در بهترین باشگاه و مدرسه فوتبال استان البرز و کرج FCDORFAK BEST SOCCER SCHOOL IN ALBORZ AND KARAJ