توسعه مهارت های فوتبال: حرکت با توپ در فوتبال
مشاوره مربیگری
چه زمانی باید این کار را انجام داد، از چه قسمت هایی از پا استفاده کرد و چگونه زیر بارها به پیشرفت دریبلینگ مهاجمان کمک می کند.
سعید رنجبر مربی آکادمی فوتبال درفک البرز می گوید: «همه ما به طور جهانی به بازی فوتبال می آییم، زیرا عاشق بازی با توپ هستیم.
همه ما می خواهیم توپ را لمس کنیم و جادوی خاصی در آن وجود دارد. این جادو باید در هر سطحی تشویق شود.
من فکر می کنم حرکت با توپ ابتدایی ترین و خالص ترین شکل آن است.
تفاوت های اصلی بین دویدن با توپ و دریبلینگ در فوتبال چیست؟
هنگامی که من به عنوان یک بازیکن، توپ را در زمین دارم، می توانید به هر اقدامی - در حالی که هنوز توپ را در اختیار دارم - به عنوان "حفاظت از توپ" یاد کنید.
اما دویدن با توپ در شرایطی است که فشار حریف کمتر یا بدون فشار باشد.
یک مثال از آن می تواند یک مدافع مرکزی باشد که توپ را دریافت می کند و آنها فضای زیادی در مقابل خود دارند، زیرا حریف در بلوک پایین یا میانی یا چیزی شبیه به آن بازی می کند.
آنها ممکن است بخواهند توپ را به سمت آن بلوک ببرند تا فشار را تحریک کنند. این را می توانیم به عنوان "دویدن با توپ" بدانیم.
وقتی اکثر مردم دریبل را تصور می‌کنند، ویژگی یک حرکت اسلالوم را دارد، جایی که ممکن است سعی کنید از شکاف‌های چند حریف عبور کنید - و این شامل تغییر جهت بیشتری است.
دویدن با توپ ممکن است بیشتر در خطوط مستقیم اتفاق بیفتد زیرا من در واقع می‌خواهم مقدار بیشتری از زمین را در زمان کوتاه‌تری بپوشانم، در حالی که دریبل کردن جنبه فراری دارد.
تکنیک های مورد نیاز برای دویدن با توپ و دریبلینگ چیست؟
هر شخصی می تواند بدون توپ در پای خود سریعتر بدود. بنابراین اگر بخواهم با توپ بدوم و مقدار زیادی از زمین را در برابر فشار اندک حریف بپوشانم، کمتر به توپ ضربه می زنم.
من قصد دارم توپ را جلوتر از خودم قرار دهم و سعی کنم خیلی سریع از پشت آن بدوم تا در مدت کوتاهی مقدار زیادی از زمین را بپوشانم. در حالی که، اگر بخواهم از حریفان فرار کنم و آنها را شکست دهم، لمس های زیادی را انجام خواهم داد زیرا باید جهت را تغییر دهم. همچنین باید در برابر تلاش‌هایی که برای بردن توپ از من انجام می‌شود واکنش سریع نشان دهم.
دفعات بیشتر لمس ها تغییر جهت را بسیار امکان پذیر می کند، به جای اینکه با توپ بدوم و فقط سعی کنم خیلی سریع زمین را بپوشانم.
سپس، من به دفعات لمس کمتری نیاز دارم، زیرا، طبیعتا، بدون توپ در پایم می‌توانم سریعتر بدوم.
سعید رنجبر توصیه می کند که اکثر حرکات دویدن با توپ با قسمت بیرونی پا انجام شود.
در سناریوهای مختلف از چه بخش هایی از پا ممکن است استفاده کنیم؟ برخی از مزایای بخش های مختلف پا چیست؟
اساس من استفاده از قسمت بیرونی پا برای دویدن با توپ است، زیرا زمانی که به یک وضعیت دویدن طبیعی فکر می کنیم، حمل توپ از بیرون باعث می شود چابک تر باشیم.
به حالت طبیعی دویدن نزدیک تر از زمانی است که من آن را با پا دریبل می کنم.
دریبل زدن آن با پاشنه نیز مزایایی دارد. [اسطوره بارسلونا و اسپانیا] آندرس اینیستا یک حرکت مشخص دارد که آن را La Croqueta در اسپانیا می نامند، جایی که او با پاس دادن توپ از یک پا به دیگری، به شکاف بین دو بازیکن می رود و در نتیجه تغییر جهت می دهد - از راست به چپ، و سپس از چپ به راست - خیلی سریع.
این به او این توانایی را می دهد که بازیکن را دور بزند یا حتی از شکاف دو بازیکن عبور کند و در مدت زمان بسیار کوتاهی به جای یکی دو عمل فراری انجام دهد.
اگر به بازیکنی مانند لیونل مسی نگاه کنید، داشتن دفعات بسیار بالای لمس پا از بیرون رایج ترین روش او برای انجام این کار است.
سپس امکان دریبل زدن با کف پا نیز وجود دارد که می تواند مفید باشد، به خصوص برای چرخش، زیرا کنترل بالایی را فراهم می کند و توپ زیر پای شما محبوس می شود و کمی ثابت تر است.
شما از کنترل بالایی برخوردار هستید زیرا توپ را با سطح بزرگتری نیز لمس می کنید و می توانید آن را برای مدت زمان طولانی تری لمس کنید.
لحظاتی وجود دارد که می‌تواند بسیار مفید باشد، شاید برای سایر اقداماتی که در آنها بیشتر رو به جلو هستید و نمی‌خواهید جهت را 180 درجه تغییر دهید.
لینک مرتبط: خرید آنلاین توپ فوتبال به صورت عمده و تک
آیا می‌خواهید مهارت‌های خود را با هر دو پا توسعه دهید؟
من فکر می کنم که بسیار مهم است. ما در مورد یک اقدام تهاجمی صحبت می کنیم که چه به صورت فردی و چه جمعی، زمانی که کمتر قابل پیش بینی باشند طبیعتاً مؤثرتر هستند.
یک 1v1 ساده را به عنوان نقطه شروع در نظر بگیرید. اگر شما مدافع هستید و من مهاجم، و می دانید که من راست پا هستم، ممکن است سمت چپ را ببندید، بازی را به سمت راست قابل پیش بینی کنید و شانس بیشتری برای بردن توپ از من داشته باشید.
اما اگر در هر دو طرف مهارت داشته باشم، هدایت من به سمت ضعیف‌تر بسیار سخت‌تر است. مطمئناً به راندمان حمله کمک می کند.
همچنین به این معنی است که من می توانم به لحظات مختلفی که ممکن است بازی غیرقابل پیش بینی فوتبال به سمت من بیفتد، واکنش نشان دهم.
من سعید رنجبر فکر می‌کنم یادگیری استفاده از طرف‌های مختلف پا، مخصوصاً قسمت بیرونی پا و کف پا نیز بسیار مهم است.
اگر بتوانیم استفاده از قسمت بیرونی پا را یاد بگیریم، پس دو قسمت از هر یک از پاها - در مجموع چهار - را برای استفاده در هر لحظه داریم.
این می تواند به مبدل کردن کمک کند، اما همچنین می تواند به من کمک کند تا مجموعه بزرگتری از اقدامات را توسعه دهم. باز هم، این فقط به غیرقابل پیش بینی بودن می افزاید.
در حین گذر از مراحل مبتدی، متوسط و پیشرفته، وقتی صحبت از حرکت با توپ می شود، ممکن است به دنبال چه چیزی برای مربیگری بازیکنان باشیم؟
اولین جنبه فقط به دست آوردن کنترل اساسی توپ است. برای اکثر مردم، این امر مستلزم آن است که همچنان زیاد به توپ نگاه کنید.
مرحله دوم این است که از قسمت های مختلف پای خود برای کنترل توپ در حین انجام این کار استفاده کنید - خارج از پا، داخل پا، کف پا.
سپس هنگام حرکت با توپ، نگاه کردن به بالا یا دور از آن، کلید [عنصر] عظیمی است که باید هرچه زودتر بیاید.
نکته بعدی این است که بتوانیم در چارچوب بازی، نقش پاس و دریبل را درک کنیم. چگونه، اگر هیچ کس در موقعیت بهتر از من نیست، من باید بتوانم توپ را حمل کنم. و انواع مختلف دریبل زدن برای موقعیت های مختلف بازی.
شاید آخرین مرحله، که بیشتر برای مهاجمان باشد، تمرین دریبل در زیر بار فشارهای حریف باشد.
اگر به هر تیم فوتبالی نگاه کنیم، معمولاً به گونه‌ای تنظیم می‌شوند که تعداد مدافعان در زمین بیشتر از مهاجمان باشد.
وقتی در یک سوم پایانی کار می کنم، همیشه موقعیت تهاجمی 3v2 یا 1v1 تمیزی نخواهم داشت. من ممکن است، اغلب، با موقعیت‌های تهاجمی کم‌بار مواجه شوم - برای مثال، یک 3 در 5، که در آن سه مهاجم تلاش می‌کنند تا در برابر پنج مدافع، شانس گلزنی ایجاد کنند.
این چیزی است که ما باید یاد بگیریم، زیرا این موقعیت‌ها اغلب در 11 در 11 اتفاق می‌افتند، و بنابراین باید بازیکنان هجومی خود را آماده کنیم تا بتوانند همچنان توپ را حمل کنند و چندین مدافع را در یک منطقه نسبتا کوچک شکست دهند.
این بخشی از توسعه این نوع بازیکنان است که تفاوت بزرگی در بازی ایجاد می‌کنند - بازیکنان خلاق و تفاوت‌آفرین، ام‌باپه‌ها و مسی‌های این دنیا.
اما برای تولید امباپه و مسی بیشتر، باید موقعیت‌هایی را هم تمرین کنیم که این بچه‌ها اغلب در بازی با آنها مواجه می‌شوند. من فکر می‌کنم این جایی است که جنبه هجومی زیر بار وارد می‌شود.
در مورد حرکت با توپ و دریبلینگ چه فکری برای مربیان دارید؟
همانطور که بازی مدرن تکامل می یابد، پاس دادن، پاس دادن و پاس دادن های بیشتر تبدیل به یک چیز درون مد شده است – بارسلونا شاید معروف ترین تیم در سبک مالکیت تیکی تاکا باشد.
اما باید درک کنیم که حتی آن تیم ها در موثرترین و کارآمدترین بازیکنان خود بازیکنانی داشتند که می توانستند حریفان را در دریبل و در شرایط سخت شکست دهند.
من مربیانمان را تشویق می‌کنم که بازیکنان ما را بیش از حد محدود نکنند، مخصوصاً با محدودیت‌های لمسی.
هر روز دو لمسی بازی نکنید. هر روز حداکثر با سه لمس بازی نکنید. به بازیکنان اجازه دهید تا بازی را درک کنند و به آنها اجازه دهید دریبل بزنند.
جایی برای محدودیت لمس وجود دارد و ما می خواهیم بازیکنانمان بتوانند پاس بدهند.
اما دریبل و پاس دادن از اقدامات اساسی فوتبال است. بیایید بازیکنان خود را بیش از حد محدود نکنیم و نسلی ایجاد نکنیم که نتواند این لحظاتی را که همه واقعاً می‌خواهیم به ما بدهند.
باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.
