فینال 1992 اروپا(امروز لیگ قهرمانان اروپا). سمپدوریا و بارسلونا برای کسب قهرمانی می جنگند. اگر آن فینال را با وضعیت امروز قضاوت کنید، می پرسید که بارسلونا چگونه برنده شد؟ خواننده با دقت تاریخ فوتبال به خوبی می داند که بارسلونا 1992 مانند امروز نبود. آن مسابقه برای هر دو باشگاه به یک اندازه مهم بود.
بارسلونا قبل از آن هرگز قهرمان جام اروپا نشده بود. آنها دو بار قبل از آن به فینال رسیدند و آخرین مورد در سال 1986 بود. سمپدوریا قهرمان فصل قبل سری آ بود، بنابراین آنها می خواستند از شانسشون برای قهرمان اروپا شدن استفاده کنند. این بازی در وقت قانونی 0-0 به پایان رسید. رونالد کومان بازیکن بارسلونا در دقیقه 112 گل زیبای بازی را به ثمر رساند.
پس از این گل، یک مرد در بارسلونا مشاهده شد که در حال قدم زدن در حالت ناهنجار با یک آبنبات چوبی در دهان خود است. کاملاً متداول است که برخی از مربیان سیگار می کشند، برخی از آنها آدامس را با حالت عصبی می جوند. اما خوردن آبنبات چوبی مانند بچه ها، کمی عجیب بود. پس از سوت آخر مسابقه، او آبنبات چوبی خود را به هوا پرتاب کرد و مانند یک کودک بی گناه جشن گرفت. چون او غیرممکن ها را ممکن کرد، بارسلونا را قهرمان اروپا کرد. فکر می کنم هریک از شما نام آن مرد را درست حدس زده اید. بله، مردی که آبنبات چوبی در دهان داشت یوهان کرایف بود.
کرایف در کل دوران مدیریتی خود سه تیم را هدایت کرد.
1) آژاکس:
کرایف پس از کناره گیری از بازی، پا به پای مربی خود رینوس میشل رفت. آنها با هم یک تیم آژاکس را در جام قهرمانان اروپا در سال 1987 هدایت کردند. در این دوره به عنوان سرمربی بود که کرایف توانست تیم مورد علاقه خود را پیاده کند. (3-4-3) این سیستم آنقدر موفق بود که آژاکس در سال 1995 با بازی سیستم کرایف قهرمان لیگ قهرمانان شد.
2) بارسلونا:
پس از حضور در باشگاه به عنوان بازیکن، کرایف برای فصل 1988–89 به بارسلونا بازگشت و این بار نقش جدید خود را به عنوان مربی تیم اصلی بر عهده گرفت. با این حال، قبل از بازگشت به بارسلونا، کرایف تجربه زیادی به عنوان مربی/سرمربی کسب کرده بود. در هلند، او به دلیل سبک بازی تهاجمی که به تیم مقابل خود تحمیل کرده بود و همچنین به دلیل کار قابل تحسین خود به عنوان یک استعدادیاب، مورد ستایش قرار گرفت.
در مورد فینال جام تاریخی اروپا در ابتدا گفتیم. اما این همه چیز برای تعریف میراث کرایف نبود.
او کل تاریخ بارسلونا را تغییر داد. اما ابتدا جاده انجام آن خیلی هموار نبود و مهمترین قسمت این است که در شروع کار او به عنوان سرمربی بارسلونا، تیمی که در دست داشت زیر متوسط بود. بارسلونا به رئال مادرید نزدیک نبود. رئال در دوران اولیه کرایف به عنوان سرمربی بارسلونا 24 عنوان قهرمانی داشت، در حالی که بارسلونا تنها 10 عنوان داشت. حتی اتلتیکو مادرید و اتلتیک بیلبائو هر کدام 8 عنوان داشتند.
پس از گرفتن مسئولیت، کرایف عجله نکرد و همه چیز را به هم ریخت. او فردی روشن بین بود و می دانست که موفقیت یک شبه به دست نمی آید، شما باید برای موفقیت به دنبال یک فرایند باشید و کرایف این کار را انجام داد.
در اولین فصل به عنوان سرمربی بارسلونا، کرایف تیم را از رده هفتم به رده دوم رساند. نتیجه لیگ در فصل بعد نیز یکسان بود. اما ثمره ای که کرایف آغاز کرد، از فینال آن فصل کوپا دل ری شروع شد. بارسلونا در فینال کوپا 2-0 رئال مادرید را شکست داد و از فصل بعد، نمایش کرایف بود که چشم ها را به بارسا دوخت!
این تیم، که آخرین قهرمانی خود را در سال 1985 به دست آورد، همان تیم 4 قهرمانی پیاپی لیگ را از سال 1990 تا 1994 کسب کرد. "تیم رویایی" توسط او با بازیکنان پرورش یافته و درخشان از لاماسیا به همراه تعدادی خارجی در سطح جهانی ترکیب شد. بازیکنان آن تیم آن 4 فصل را به عنوان یک سفر رویایی پشت سر گذاشتند. آنها به استثنای 4 عنوان قهرمانی لیگ و جام ملت های اروپا، 1 قهرمانی در کوپا دل ری، 3 سوپر کوپا اسپانیا، 1 سوپر جام یوفا، 1 جام برندگان جام یوفا را کسب کردند.
کرایف با 11 جام، موفق ترین مربی باشگاه در آن زمان شد. یک جام همه چیز را مشخص نمی کند. او به عنوان سرمربی بارسلونا برای نزدیک به یک دهه، به ایجاد یکی از بزرگترین سلسله ها در تاریخ فوتبال باشگاهی و قاره ای کمک کرد، هم از نظر جام و هم از نظر سبک بازی. فقط در شش سال (1988–1994)، کرایف بارسلونا را به یک قدرت واقعی لالیگا و به طور کلی فوتبال باشگاهی اروپا تبدیل کرد.
کرایف رسما به عنوان پدر بنیانگذار مدرسه فوتبال بارسا-آژاکس (همچنین به عنوان "مدرسه بارچاکس Barçajax school") شناخته می شود، با فلسفه فوتبال متمایز و سبک بازی غالب، که در بارسلونا متولد شد اما ریشه در دهه 1970 دارد. مدرسه توتال فوتبال هلندی (آمستردام). لاماسیا، آکادمی جوانان بارسا و کارخانه استعدادها، یکی از میراث ماندگار کرایف بود. این محصول ذهن کرایف بود. در سال 1979، او می خواست یک نسخه از آکادمی جوانان آژاکس را در بارسلونا تأسیس کند. پیشنهاد او توسط رئیس جمهور جوزپ نونز پذیرفته شد. بازیکنان لاماسیا یک دهه بعد شروع به شکوفایی کردند.
اکنون همه ما بزرگترین خروجی های لاماسیا را می شناسیم. حتی تیکی تاکای پپ نسخه مدرن شده مدل کرایف است. اما غم انگیزترین قسمت این است که کرایف در دو فصل خود به عنوان سرمربی بارسلونا بدون قهرمانی، توسط بارسلونا اخراج شد. آنچه کرایف برای کمک به بارسلونا انجام داد، توسط گابریل مارکوتی خلاصه شد:
شما می توانید تاریخ بارسا را (قبل از دوران کرایف) و (دوران کرایف) جدا کنید.
یوهان کرایف در زندگینامه خود 14 قانون اساسی خود را ذکر کرد که شامل موارد زیر است:
1) بازیکنان تیم، "برای انجام کارها، باید آنها را با هم انجام دهید."
2) مسئولیت پذیری، "از همه چیز مراقبت کنید انگار مال خودتان است."
3) احترام، "به یکدیگر احترام بگذارید."
4) ادغام، "دیگران را در فعالیت های خود مشارکت دهید."
5) ابتکار، "جرات کنید چیز جدیدی را امتحان کنید."
6) مربیگری، "همیشه در یک تیم به یکدیگر کمک کنید."
7) شخصیت، "خودتان باشید."
8) مشارکت اجتماعی، "تعامل، هم در ورزش و هم در زندگی بسیار مهم است."
9) تکنیک، "اصول اولیه را بدانید."
10) تاکتیک ها، "بدانید چه کار کنید."
11) توسعه، "ورزش بدن و روح را تقویت می کند."
12) یادگیری، "سعی کنید هر روز چیز جدیدی یاد بگیرید."
13) با هم بازی کنید، "بخش مهمی از هر بازی."
14) خلاقیت، "زیبایی را به ورزش بیاورید
توضیحات کرایف در مورد اینکه چرا این 14 قانون را وضع کرده است در سراسر جهان نمایش داده می شود. او گفت،
"من یکبار در مورد اهرام ثلاثه مصر یک مقاله خواندم. به نظر می رسد که برخی از اعداد به طور کامل با قوانین طبیعی همخوانی دارند، موقعیت ماه در برخی مواقع و غیره. و این باعث می شود شما فکر کنید: چگونه ممکن است که این قوم قدیم چیزی را به این اندازه پیچیده را علمی بسازند؟ آنها باید چیزی داشته باشند که ما نداریم، حتی اگر ما همیشه فکر می کنیم که ما خیلی بیشتر از آنها پیشرفت کرده ایم. وقتی به این روش فکر می کنم، به طور فزاینده ای متقاعد می شوم که همه چیز ممکن است. اگر آنها موفق شده اند تقریباً پنج هزار سال قبل این کار غیرممکن را انجام دهند، چرا امروز نمی توانیم این کار را انجام دهیم؟ که به طور مساوی برای فوتبال کاربرد دارد. چهارده قانون من در هر ورزشی میتواند دنبال شود.
نتیجه از مقاله ای در مورد یوهان کرایف:
شاید، این پایان کمی طولانی تر شود، اما من سعید رنجبر فکر می کنم که ارزش دارد تا جایی که می توانیم درباره او بنویسیم و بخوانیم. برای من، اگر کسی بتواند کلمه "فیلسوف فوتبال" را تعریف کند، آن شخص کرایف خواهد بود دیگری نیست. این شخصیت بزرگ، مرد پشت رنسانس بارسلونا، در 24 مارس 2016 به دلیل سرطان درگذشت. هرچه در مورد او بگویم، همیشه کم خواهد بود. بنابراین، من برای ادای احترام به او این مطلب را نوشته و گردآوری کردم.
باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.
