بارگذاری بیش از حد و اضافه بار برای جداسازی در فوتبال-توضیح و بررسی بر تاکتیک های روز فوتبال
بارگذاری بیش از حد و اضافه بار برای جداسازی در فوتبال-توضیح و بررسی بر تاکتیک های روز فوتبال
بارگذاری بیش از حد برای جداکردن یک مفهوم تاکتیکی است که بسیاری از مربیان از جمله پپ گواردیولا از منچسترسیتی در لیگ برتر و اریک تن هاگ، سابقاً از منچستریونایتد و آژاکس استفاده می کنند.
این تاکتیک شامل بارگذاری بیش از حد یک طرف زمین برای کشیدن بازیکنان حریف به آن سمت از زمین است و فضایی را در طرف مقابل باز می کند.
این تجزیه و تحلیل تاکتیکی فوتبال و تئوری تاکتیکی فوتبال توضیح خواهد داد که چرا بارگذاری بیش از حد برای جداکردن یک استراتژی محبوب برای استفاده در مالکیت است و چگونه تیم ها از تاکتیک های خاصی برای انجام آن استفاده می کنند.
اهمیت جایگاه بازیکن در اضافه بار:
اولین نکته کلیدی که در این تاکتیک مورد بحث قرار می گیرد، تنظیم اضافه بار واقعی است.
هدف بازیکنانی که در سمت پربار توپ را در اختیار دارند این است که تا حد امکان بازیکنان حریف را به خود مشغول کنند و حریفان را برای ایجاد حداکثر فضا در سمت مقابل بکشند.
بنابراین، ما باید در مورد موثرترین راه های انجام این کار صحبت کنیم.
بیایید به چند سناریو نگاهی بیندازیم.
در مثال بالا، ما، تیم آبی، در سیستم 4-2-3-1 در اختیار داریم.
تیم قرمز، حریف، نیز در ساختار 4-2-3-1 صف آرایی کرده اند که بیشتر شبیه 4-4-1-1 خارج از مالکیت به نظر می رسد.
4-2-3-1 یک آرایش معمولی است که امکان استفاده از مفهوم اضافه بار را برای جداسازی فراهم می کند زیرا دارای "عدد 10" است.
مزیت این بازیکن این است که آنها آزاد هستند تا به هر طرف زمین که توپ را در اختیار دارند رفته و به ایجاد اضافه بار کمک کنند.
در اینجا، ما می‌توانیم ببینیم که چگونه بازیکن 10 به سادگی جابجا می‌شوند، می‌توانند اضافه بار پنج نفره را در یک طرف زمین ایجاد کنند.
این محتمل ترین واکنش حریف خواهد بود که شامل جابجایی توپ نزدیک به محور برای پوشش عدد 10 است.
در حالی که بلوک حریف مجبور به جابجایی شده است، فضای کافی در جناح مقابل افزایش نمی یابد تا بتوانیم از آن استفاده کنیم.
برای ایجاد فضای بیشتر در جناح مقابل، مهاجم ما (شماره نه)، می تواند به سمت زمینی که ما بیش از حد بارگذاری می کنیم، حرکت کند.
این باعث می شود که خط دفاعی حریف به سمت جناح نزدیک توپ کشیده شود.
اکنون می‌توانیم ببینیم که چگونه می‌توانیم به طور بالقوه شروع به ایجاد اضافه‌بار 2v1 روی دفاع کناری در سمت دور کنیم، در حالی که جمع شده است و دفاع کناری ما بالا و باز می‌ماند.
برای اینکه بتوانیم تا حد امکان مدافعان حریف را در سمت نزدیک توپ اشغال کنیم، باید اطمینان حاصل کنیم که فاصله بین بازیکنانمان در اضافه بار تا حد امکان کارآمد باشد.
در نمودار بالا، دو نمونه واضح از موقعیت یابی ضعیف وجود دارد.
هر دو هشت و 10 ما در نزدیکی یکدیگر قرار دارند.
این شماره 10 حریف را قادر می سازد تا هر دو بازیکن را همزمان علامت گذاری کند.
همین وضعیت در مورد شماره 9 و 11 ما در دفاع چپ حریف رخ می دهد.
از آنجایی که دفاع کناری می تواند هر دو بازیکن را علامت گذاری کند، خط دفاعی می تواند در مرکز باقی بماند.
اگر شماره 11 بازتر می شد، مدافع کناری مجبور می شد او را دنبال کند و خط دفاعی را به یک سمت زمین منتقل کند.
یکی دیگر از جنبه‌های کلیدی این اضافه باری که ما ایجاد می‌کنیم این است که ما به بازیکنانمان نیاز داریم که بتوانند مالکیت توپ را حفظ کنند تا حریف را درگیر کنند و زمان بگذارند تا آنها به یک سمت زمین کشیده شوند.
برای انجام این کار، ما می خواهیم که هر بازیکن در اضافه بار تا حد امکان گزینه های پاس را داشته باشد.
ما نمی‌خواهیم چندین بازیکن در یک خط افقی یا عمودی زمین به این هدف برسند، زیرا این امر تعداد خطوط عبور را برای هر بازیکن محدود می‌کند. گرافیک بالا نمونه ای از موقعیت یابی بد را نشان می دهد.
- مدرسه فوتبال در کرج
- بهترین مدرسه فوتبال در گوهردشت کرج
- بهترین مدرسه فوتبال در عظیمیه کرج
- بهترین مدرسه فوتبال در باغستان کرج
چهار بازیکن در یک خط عمودی قرار دارند.
همانطور که در بالا می بینیم، اعداد نه و 10 را نمی توان از بازیکن شماره چهار بازی کرد، زیرا آنها مستقیماً پشت شماره هشت قرار دارند.
این امر باعث می‌شود که حریف خطوط عبوری را بسیار آسان‌تر ببندد و در نتیجه شانس آنها را برای رهگیری یک پاس افزایش می‌دهد.
برخلاف مثال قبلی، این یک نمونه خوب از موقعیت یابی است که تیم صاحب توپ را قادر می سازد توپ را حفظ کند.
در اینجا، بیش از دو بازیکن در یک خط افقی یا عمودی یکسان وجود ندارد، و تعداد گزینه های پاس در دسترس هر بازیکن را به حداکثر می رساند.
در نتیجه، چندین مثلث و الماس تشکیل شده اند، که نشانگر این است که موقعیت به گردش موثر توپ اجازه می دهد.
همان بازیکن شماره چهار، همانطور که قبلاً انجام دادیم، می‌توانیم ببینیم که آنها اکنون به خطوط بالقوه عبور برای همه بازیکنان در این منطقه از زمین دسترسی دارند.
این کار را برای حریف بسیار سخت تر خواهد کرد.
مثال بالا نشان می دهد که آژاکس آمستردام در یک طرف زمین بار اضافی ایجاد کرده است.
آژاکس اساساً یک روندو rondo پنج نفره ایجاد کرده است و بنابراین همه به یکدیگر دسترسی دارند.
این به آنها اجازه می دهد تا توپ را در این منطقه از زمین حفظ کنند و مدافعان حریف را به سمت خود بکشانند.
موقعیت یابی بازیکن در منطقه کم بار:
اکنون بحث کرده‌ایم که چگونه می‌توانیم به بهترین وجه مخالفان را به سمت یک طرف بکشیم تا در طرف دیگر فضا ایجاد کنیم، باید روی نحوه بهره‌برداری از فضایی که ایجاد کرده‌ایم در کنار زمینی که کم بار کرده‌ایم تمرکز کنیم.
باز هم، جایگاه بازیکنان ما حیاتی است.
ممکن است وسوسه انگیز باشد که به بازیکنان دستور دهید که توپ را مستقیماً از یک جناح به جناح دیگر تغییر دهند.
با این حال، یک گذر مستقیم که در هوا حرکت می کند، می تواند کندتر از دو یا حتی سه عبور از روی زمین باشد.
در حالی که یک پاس در هوا حرکت می کند، مخالفان زمان خواهند داشت تا فضای طرف مقابل را ببندند.
اما اگر توپ را در امتداد زمین بازی کنیم، توپ سریعتر حرکت می کند و به ما امکان می دهد از فضایی که ایجاد کرده ایم استفاده کنیم.
در بیشتر شرایط، دو یا سه بازیکن در سمت کم بار زمین درگیر خواهند شد.
نمودار بالا موقعیت یابی موثر را با دو بازیکن در مناطق پیشرفته در سمت دور زمین نشان می دهد.
شماره شش در عمق بیشتری در کانال داخلی قرار می گیرد و بنابراین می تواند در فضایی که در مقابل مدافع کناری قرار دارد، پاس دریافت کند.
این وضعیت در حالت ایده آل شامل عبور از کانال داخلی سمت بارگذاری شده به کانال داخلی سمت کم بار می شود.
هنگامی که شش نفر توپ را در فضا دریافت کردند، می توانند یک پاس را به شماره هفت بزنند، که در صورت قرار گرفتن در ارتفاع بالا و باز، همانطور که در بالا نشان داده شده است، در مقابل مدافع کناری ایزوله می شود.
این دقیقاً همان جایی است که می‌خواهید بازیکنان شما با توانایی شکست دادن مدافعان 1 به 1 باشند: اینجا جایی است که بخش «ایزوله» وارد بازی می‌شود.
معمولاً زمانی که یک بازیکن با عرض زیاد توپ را دریافت می کند، نه تنها مدافع کناری برای مقابله با آن ها خواهد بود، بلکه سایر مدافعان نزدیک نیز می توانند از مدافع کناری حمایت کنند و در مقابل فوروارد واید 1v2 ایجاد کنند.
با این حال، روش اضافه بار برای ایزوله کردن، مهاجمان را قادر می‌سازد تا در موقعیت‌های 1v1 قرار گیرند، زیرا بقیه مدافعان به یک سمت منتقل شده‌اند.
در نتیجه، مسافتی که برای کمک به حمایت از مدافع کناری باید طی شود بسیار زیاد است.
در اینجا، هافبک دفاعی توپ را در عمق کانال داخلی دریافت می کند و می تواند یک پاس را برای وینگر خود ارسال کند.
وینگر اکنون 1 بر 1 در مقابل مدافع راست حریف ایزوله شده است.
او موفق می شود او را از بیرون شکست دهد و توپ را به داخل جعبه ارسال کند که توسط یک مهاجم دیگر به درون دروازه فرو می رود.
نتیجه گیری:
برای نتیجه گیری، این تجزیه و تحلیل اهمیت موقعیت یابی موثر هنگام اجرای مفهوم بارگذاری بیش از حد برای جداسازی را نشان داده است و اینکه چگونه می تواند ابزار ارزشمندی برای تیم ها برای ایجاد فرصت باشد.
مزیت اصلی این است که مهاجمان به یک سوم پایانی در فضا می رسند و بنابراین می توانند موقعیت های گلزنی خوب مکرر ایجاد کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تاکتیک های فوتبال و کسب بینش از مربیان در بالاترین سطح، سایت های فوراستادی 4STUDY.IR ، ساکر آکادمی، وبلاگ باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز را مطالعه کنید.
باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتررا به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.
