مقالات دُرفَک

آرایش 1-2-3-4: تاکتیک های فوتبال

4-3-2-1 چیست؟
ترکیب 4-3-2-1 دارای یک خط دفاعی از چهار مدافع است که از دو مدافع میانی و دو مدافع کناری تشکیل شده است. جلوتر از این خط دفاعی، حضور قابل توجهی در هافبک مرکزی وجود دارد، با سه بازیکن که به عنوان یک مثلث عمل می کنند.

خط هافبک با اضافه شدن دو هافبک تهاجمی یا شماره 10 تقویت می شود. سپس یک مهاجم وسط به عنوان بالاترین مهاجم خط را هدایت می کند.

آیا 4-3-2-1 همان "تشکیل درخت کریسمس" است؟

 4-3-2-1 اغلب به عنوان درخت کریسمس شناخته می شود، به دلیل شکلی که نشان می دهد.

4-3-2-1 از کجا سرچشمه می گیرد؟

تصور می شود که 4-3-2-1 از ساختار 4-3-3 گرفته شده است. به جای داشتن دو بازیکن پهن در خط حمله، مانند 4-3-3، مهاجمان پشتیبان در 4-3-2-1 در هر دو طرف مهاجم مرکزی در موقعیت های شماره 10 قرار می گیرند.

به گفته جاناتان ویلسون نویسنده Inverting The Pyramid، سرمربی هلندی Co Adriaanse این سیستم را در اواخر دهه 1980 در دن هاگ به فوتبال سطح بالا معرفی کرده است. سپس تری ونبلز در زمان مربیگری انگلیس از 4-3-2-1 استفاده کرد. در این مرحله، در سال 1994 بود که اصطلاح "تشکیل درخت کریسمس" در فوتبال بریتانیا رایج شد.

وظایف بازیکنان در 4-3-2-1 چیست؟

تک فوروارد مرکزی ارتفاع اصلی در حمله را فراهم می کند و فضاهای بین و اطراف مدافعان میانی حریف را اشغال می کند. وظیفه این فوروارد این است که یا توپ را بالا نگه دارد و با شماره 10های حمایت کننده ارتباط برقرار کند، یا حرکاتی را در پشت ایجاد کند و فضایی را برای 10 ها ایجاد کند تا بتوانند از آنها استفاده کنند.

شماره 10 ها همچنین می توانند دویدن های نفوذی انجام دهند، با چرخش به جلو مرکزی، و همچنین در فضاهای بین خطوط عمل کنند. با توجه به اینکه حمله در ابتدا حداقل عرض را ارائه می‌دهد، دیدن یکی از 10 ها برای دریافت و حمله به مدافعان کناری نیز رایج است.

سه هافبک میانی با دویدن به جلو از حمله حمایت می کنند. با این حال، دو هافبک بیرونی باید روی موقعیت و حرکات شماره 10 کار کنند. به عنوان مثال، اگر شماره 10 جلو باریک باقی مانده باشد، هافبک مرکزی پشتیبانی می تواند زیر آن را نگه دارد و حمایت کند. اگر بخواهند به حمله بپیوندند، می توانند در فضاهای وسیع همپوشانی داشته باشند. مرکزی‌ترین سه بازیکن میانی اغلب به سمت خط دفاعی می‌افتد تا از تمرین‌ها پشتیبانی کند، به‌ویژه با سبک بازی مبتنی بر مالکیت.

اگر هیچ یک از هافبک‌های میانی به‌واسطه حرکت نکنند، مدافعان کناری می‌توانند به جلو فشار بیاورند، همپوشانی داشته باشند و در حمله عرض ایجاد کنند. با این حال، این معمولاً از طریق پشتیبانی و با تاخیر انجام می شود.

وظایف خارج از مالکیت بازیکنان در 4-3-2-1 چیست؟

از آنجایی که شکل 4-3-2-1 بسیار باریک است، به طور طبیعی نواحی مرکزی را به خوبی می پوشاند. مهاجم وسط و شماره 10 می توانند خط دفاع حریف را تحت فشار قرار دهند. در بیشتر موارد، به دلیل اعداد مرکزی، خط مقدم در این ترکیب خاص از داخل به خارج فشار می‌آورد.

هنگامی که بازی در نواحی وسیع انجام می شود، نزدیکترین شماره 10 یا هافبک مرکزی به بیرون فشار می آورد که اغلب توسط هم تیمی بعدی خود در هافبک حمایت می شود. سپس هم تیمی های آنها در سمت دور باریک می شوند تا پوشش و پشتیبانی دفاعی اضافی ارائه دهند. سه گانه هافبک مرکزی نیز هرگونه دسترسی مرکزی به خط جلوی حریف را بررسی خواهند کرد.

چهار دفاع با خط جلوی حریف سر و کار خواهند داشت و مدافعان کناری توسط هافبک های مرکزی پشتیبانی می شوند. هنگامی که در یک بلوک محفوظ تر است، شکل 4-3-2-1 طبیعتاً فضاهای وسیع تری را واگذار می کند، و گاهی اوقات به حریف اجازه می دهد تا ابتدا در زمین پیشروی کند. با این حال 4-3-2-1 دارای بدنه ها و اعداد زیادی در دفاع است که آماده مقابله با سانترها و پاس ها از مناطق وسیع است.

نمونه هایی از تیم هایی که از 4-3-2-1 استفاده کرده و می کنند:

1. آث میلان کارلو آنچلوتی:

کارلو آنچلوتی - که در سال های 2003 و 2007 به عنوان سرمربی میلان قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد - در طول دوران حضورش در سن سیرو از فرم 4-3-2-1 استفاده کرد. او آن را حول تاثیر آندره آ پیرلو به عنوان یک محور مرکزی در سه گانه خط میانی قرار داد.

پیرلو توسط جنارو گتوزو و ماسیمو آمبروسینی در کنار پیرلو قرار گرفت که هر دو می‌توانستند پرس کنند، دوئل کنند و از فضاهای مرکزی دفاع کنند و یا برای پرس زدن به بیرون بپرند. آنها همچنین از دریافت پیرلو محافظت کردند و برای حمایت از شماره 10 ها، کلارنس سیدورف و کاکا، به حمله پیوستند. این دومی اصلی ترین خروجی هجومی میلان بود که به مهاجم مرکزی پیوست - آلبرتو جیلاردینو، فیلیپو اینزاگی یا رونالدو.

2. Julian Nagelsmann's RB Leipzig
علیرغم استفاده از ساختارها، اشکال و ایده های مختلف در RB لایپزیگ، جولیان ناگلزمن اغلب به دنبال قرار دادن یک یا دو عدد 10 بین خطوط، با چرخش های مختلف در خط جلو بود. هنگامی که یک سه نفر در خط میانی از این مهاجمان حمایت می کردند، شکل 4-3-2-1 نتیجه خواهد بود. در اینجا، مدافعان کناری با over حمایت کردند

3. یوونتوس مائوریتزیو ساری
مائوریتزیو ساری در تنها فصل خود با یوونتوس، اغلب با 4-3-2-1 حمله می کرد که در آن کریستیانو رونالدو به عنوان مهاجم مرکزی بازی می کرد. افرادی مانند پائولو دیبالا، فدریکو برناردسکی و آرون رمزی در زیر آن، در پست 10 عمل کردند. میرالم پیانیچ تک پیوت بود که خط دفاعی را به شماره 10 وصل می کرد.

هافبک های پرانرژی و شاتل، مانند بلز ماتویدی، سامی خدیرا، رودریگو بنتانکور و آدرین رابیو، از پرسینگ در مناطق وسیع حمایت می کنند. آنها همچنین گزینه های ارسال کوتاه را برای کمک به توپ در فاصله های شماره 10 یا فراتر از آن برای رونالدو ارائه کردند.

4. پاری سن ژرمن کریستوف گالتیه
کریستف گالتیه در طول دوران حضورش در پاری سن ژرمن در فصل 2022/23، سعی کرد کیلیان امباپه، نیمار و لیونل مسی را در یک ترکیب قرار دهد. هنگام استفاده، شکل 4-3-2-1 به خوبی کار می کرد و به مسی و نیمار اجازه می داد از موقعیت های شماره 10 در هر دو کانال داخلی و همچنین فضاهای مرکزی ایجاد کنند. امباپه سرعت و نفوذ مستقیم را به عنوان یک تهدید همیشگی فراتر از آن ارائه کرد.

مثلث هافبک مرکزی اغلب مارکو وراتی را به عنوان محور بازی توپ در اختیار داشتند. او گاهی اوقات در خط دفاعی زمین می افتاد تا به مدافعان کناری اشرف حکیمی و نونو مندس اجازه دهد تا با هم همپوشانی داشته باشند و در اطراف مسی و نیمار عرض ایجاد کنند. بازیکنانی مانند ویتینیا، دانیلو پریرا و فابیان رویز نیز می‌توانند این پیشرفت‌های دفاع کناری را پوشش دهند.

مزایای بازی 4-3-2-1 چیست؟

آرایش 4-3-2-1 بازیکنان زیادی را در فضاهای مرکزی قرار می دهد و اجازه می دهد تا در این قسمت از زمین بار اضافی وجود داشته باشد. این می تواند به تیم کمک کند تا بر توپ تسلط پیدا کند و بازی ایمن را از طریق مرکز انجام دهد، در حالی که پوشش و اعداد برای ضدحملات مرکزی و همچنین مراحل ریکاوری در انتقال دفاعی را فراهم می کند.

خنثی کردن دو شماره 10 برای حریف دشوار است، به خصوص اگر موقعیت مهاجم وسط به ایجاد فضایی برای دریافت در نواحی کلیدی کمک کند. اعداد خط میانی همچنین امکان دویدن های متعدد به جلو در پشت و چرخش در نواحی مرکزی را فراهم می کند. این می تواند فشار مکرری را روی خط دفاعی حریف وارد کند.

اگر تیمی مدافعان کناری هجومی خاصی داشته باشد، فضای زیادی نیز برای آنها در دسترس است تا به جلو حرکت کنند و در بالای زمین ایجاد کنند.

معایب بازی 4-3-2-1 چیست؟

4-3-2-1 فاقد عرض طبیعی در حمله است، حداقل در هنگام بازپس گیری مالکیت، پهنای آنی ندارد و برای انتقال هجومی آماده است. برای تیم رقیب می‌توان به راحتی در مناطق وسیع، در انتقال دفاعی، به میدان رفت و پیشرفت کرد. تیم های حریف نیز می توانند ایجاد بار اضافی در مقابل مدافعان کناری را آسان بدانند.

برای پر کردن فضاهای وسیعتر هنگام حمله، بازیکنان در 4-3-2-1 باید بچرخند و از نقش اصلی خود خارج شوند. این امر مستلزم بازیکنان انعطاف پذیر تاکتیکی و فنی، به علاوه درک قوی از نقش ها و حرکات هم تیمی ها است.

4-3-2-1 اغلب به دو هافبک میانی پهن تر نیاز دارد که مناطق زیادی از زمین را پوشش دهند. آنها باید به مناطق وسیعی که در اختیار دارند بدوند، اما در صورت خارج شدن از آن باید برای فشار دادن به بیرون بپرند. این نقش خاص به مشخصات فیزیکی خاصی نیاز دارد تا سازه در کنار انعطاف پذیری هجومی، قدرت دفاعی خود را حفظ کند.

در مورد تاکتیک های فوتبال و نحوه مربیگری، از بهترین ها بیشتر بیاموزید - نگاهی به وبلاگ آکادمی فوتبال درفک البرز بیاندازید.

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، بهترین مدرسه فوتبال و آکادمی فوتبال استان البرز و کرج، از بازیکنان مستعد و پرتلاش استان البرز و کرج، عضویت می پذیرد.

این باشگاه تلاش دارد تا همگام با تمرینات روز آکادمی های فوتبال برتر دنیا، استعدادهای بهتری را پرورش داده و به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند.