انواع مختلفی از برتری ها در فوتبال و ورزش های تیمی وجود دارد:
برتری عددی: تعداد ما بیشتر است. بازیکنان تیم ما که می توانند در فضای رقابتی و کمک متقابل شرکت کنند بیشتر از حریفان هستند.
برتری موقعیت: ما در موقعیت بهتری هستیم. بازیکنان در موقعیت بهتری در فضا قرار می گیرند و برای رسیدن به هدف مزیت دارند.
برتری عاطفی اجتماعی: ما یکدیگر را بهتر درک می کنیم. بازیکنان تیم ما که می توانند در فضای رقابتی و کمک متقابل شرکت کنند بهتر از حریف یکدیگر را درک می کنند.
برتری کیفی: ما بهتر هستیم. بازیکن اقدامات انتخاب شده را کارآمدتر از حریفان انجام می دهد.
در ورزش های گروهی، بازی تنها در صورتی امکان پذیر است که روی هم تیمی های خود حساب کنیم، در صورتی که بتوانید به سطوح بالایی از تعامل با آنها و تعهد به مشارکت اجتناب ناپذیر تیمی دست پیدا کنید که باید معنای فردی برنده شدن را تغییر دهد. بنابراین، فرهنگ جمعی بازی در جایی پدیدار می شود که روابط بین فردی تأیید می شود و کدهای ارتباطی مختلف و پیوندهای عاطفی با اعضای تیم شناسایی می شود. ورزشهای تیمی فرآیندهای تعاملی پیچیدهای را ایجاد میکنند که در سطوح مختلف، تمام ساختارهای یک بازیکن را در بر میگیرد و ترجیح میدهد که بازی را درک کند. احساساتی که پس از شرکت، به اشتراک گذاشتن و حل کردن (یا عدم حل) موقعیت های بازی به وجود می آیند، رابطه عاطفی را با کسانی که آنها را با من تجربه کرده اند تقویت می کند و نیاز به حساب کردن روی آنها را روشن می کند.
[خرید آنلاین توپ فوتبال و فوتسال با مناسب ترین قیمت]
برای هر رویداد در بازی، بازیکنان سطح مشخصی از اطلاعات را برای قضاوت خود دارند که میتواند در ابعاد مختلف اعمال شود:
دانش رویداد بازی با تجربیات قبلی در مسابقات و جلسات آموزشی مشخص شده است.
سطح انتظارات گروه از آن رویداد.
تعهد شخص با گروه به مداخله در رویداد.
سطح اعتماد بین فرد و بقیه اعضای تیم.
پذیرش قضاوت هم تیمی ها، حریفان، تماشاگران و مربی (احساس قضاوت).
سطح رضایت شخصی از اقدامی که درست قبل از آن انجام شده است.
خواسته ها و علایق بازیکن در آن مداخله.
ایده ای که بازیکن در مورد سطح مسئولیت خود برای آن رویداد دارد.
به منظور به حداکثر رساندن ساختار عاطفی اجتماعی در ورزش های تیمی و فوتبال، جلسات آموزشی باید از شرایط زیر برخوردار باشد:
کانالهای ارتباطی واضحی را برای اطلاعات ما پیشنهاد کنید، بنابراین این قضاوتها کارآمد هستند و به بهینهسازی شخصیت اجتماعی عاطفی بازیکنان ما کمک میکنند.
جایگزینهایی را برای نتیجهگیری درباره قضاوتهای منفی در طول اجرای آن رویداد تسهیل میکند تا سعی کند استعداد نامطلوب را اصلاح کند و بازیکن را وادار کند که اصلاح قضاوتهای خود را در رویدادهای آینده بپذیرد.
سطوح خودمدیریتی را در گروه بهینه میکند، بنابراین وقتی قضاوتهای منفی ظاهر میشود، فوراً وارد عمل میشود و باعث میشود بازیکن احساس کند بخشی از خود مدیریتی است.
در نهایت، چهار شرط وجود دارد که مربی هنگام ارزیابی اینکه آیا کار به خوبی طراحی شده است و اهداف به دست آمده باید آنها را مدیریت کند:
در تمرینات، رفتارها یا اقدامات مورد نظر برای دستیابی به اهداف به طور مکرر ظاهر می شود. این در مورد کمک به تجربه برای بازیکنان برای شناسایی مرتبط ترین جنبه های هر کار و بهبود اجرا است.
بازیکنان باید در کار موفق باشند. آنها باید آنچه را که تمرین پیشنهاد شده با سطح دقت مطلوب اجرا کنند.
ورزشکاران مفهومی را که روی آن کار می کردند درک کردند. این فقط مربوط به زمان تمرین نیست. مهمتر از همه، این است که بفهمیم برای موفقیت چه کاری باید انجام دهیم.
هدف از جلسه تمرین در ورزش های تیمی کمک به بازیکن برای تطبیق رفتار خود برای موفقیت در بازی است. با این حال، هیچ راه حل جادویی وجود ندارد که برای همه تیم ها و بازیکنان یکسان عمل کند. ما باید چیزهای زیادی در مورد بازی بدانیم، سطح دشواری وظایف را تنظیم کنیم و بدانیم که ورزشکاران چه توانایی هایی دارند.
باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.