باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز به عنوان یکی از بهترین آکادمی های فوتبال ایران و البرز تلاش دارد، تا همگام با بهترین تمرینات روز فوتبال دنیا، استعدادهای خوبی را به فوتبال ملی و باشگاهی معرفی نماید.

با مقالات دیگر درفک نیز همراه باشید.

یک سبک مربیگری فوتبال شامل نحوه انجام کارها، نحوه برقراری ارتباط و نوع شخصیت شما است.
یک سبک مربیگری نشان می دهد:
نحوه مربیگری فوتبال که یک مربی جلسه تمرین را چگونه اداره می کند و یک بازی را مدیریت می کند، با بازیکنان با چه لحنی صحبت می کند و بازیکنان را راهنمایی می کند و به آنها پاداش می دهد، توسط محیط او چگونه درک می شود (سایر مربیان، داوران، بازیکنان و والدین و سایر افراد درگیر در بازی).

"در طول تمرین، مربی با برنامه خود همراه می شود و ما را مجبور به انجام کاری می کند که واقعاً نمی خواهیم انجامش دهیم." این یک مسئله استاندارد برای بسیاری از بچه هایی است که فوتبال بازی می کنند.

بنابراین دقیقاً چگونه یک مربی موفق می شود آنچه را که بازیکنان واقعاً می خواهند و همچنین آنچه را که نیاز دارند به آنها بدهد (علی رغم اینکه این ایده ها ممکن است به جهات مختلفی بروند)؟

می توان دسته بندی کرد که چگونه مربیان اطلاعات خود را به 3 سبک مختلف مربیگری: استبدادی، عادی و مشارکتی منتقل می کنند.

مربی با سبک اقتدارگرا یا استبدادی، کارهایی را که قرار است انجام شود، نحوه انجام آنها را نشان می دهد و پاسخ مشکلات را ارائه میکند. سبک معمولی وقتی عملی می شود که مربی به بازیکنان اجازه می دهد تصمیم بگیرند که در زمین چطور و چگونه این کار را انجام دهند.

مربی با سبک همکاری، اطلاعات را به گونه ای توضیح می دهد که تعهد کامل بازیکن را دریافت کند، شرایط را برای حل مشکل ایجاد می کند و از سوالات هدایت شده استفاده می کند تا بازیکنان بتوانند بخشی از روند کشف خود باشند.

هر 3 سبک با جزئیات بیشتری وجود دارد که در اینجا ذکر شده است.

*استعدادیابی فوتبال در کرج (استعدادیابی فوتبال نونهالان در کرج)

*تست فوتبال در کرج (تست فوتبال نونهالان، نوجوانان در کرج سال 99)

*سبک اقتدارگرا (دیکتاتور) و خصوصیات اصلی او:

مربی اقتدارگرا بدون هیچ گونه مشارکت بازیکنان در روند یادگیری تمام تصمیمات را می گیرد. او باعث می شود بازیکنان آنچه را که از آنها خواسته می شود انجام دهند. بازیکنان او باید گوش داده، جذب و مطابقت با دستورات اوداشته باشند. بازخورد معمولاً با استفاده از دستورالعمل ارائه می شود (به عنوان مثال "این کار را انجام بده، این کار را نکن")

طرفداران سبک مربیگری استبدادی یا اقتدارگرا:

بازیکن نظم و ساختار را می آموزد
مربی معمولاً ماهیتی کاملاً واضح و منظم دارد
ممکن است مربی در ابتدا بازیکنان را وادار کند که سریعتر پاسخ دهند
مربی ممکن است به یک بازیکن فوکوس کرده و کمک کند تا موارد مهم را یادآوری کند و یاد بگیرد.

موارد منفی:

تقریباً همه بازیکنان به سادگی با این نوع روش تنظیمات موقتی انجام می دهند و در نتیجه احساس ناتوانی می کنند. به عنوان مثال، بازیکنان ممکن است فعالیتی را که مربی در طول جلسه آموزش داده است انجام دهند، اما ممکن است آن را درک نکنند (یا حتی به آن اعتماد داشته باشند) تا بتوانند خودشان تمرین کنند یا آن را انجام دهند
اگر تمرکز همیشه روی تسلیم باشد، اعتماد به نفس و عزت نفس بازیکن را آزار می دهد. بازیکنان ممکن است به روباتی تبدیل شوند که صرفاً از دستورالعمل ها پیروی می کنند و احساس خاص خود در حل مسئله و تصمیم گیری را توسعه نمی دهند.
کاملاً ممکن است که یک مربی هنگام استفاده از این روش منفی باشد. برخی ممکن است این واقعیت را فراموش کنند که یادگیری یک فرآیند است و اگر بازیکن قادر به اجرای خواسته نشده باشد ناراحت می شود.
مربی به طور معمول نگرشی دارد که لذت بخش نیست و فکر می کند که باید همیشه جدی باشد یا ممکن است بازیکن پاسخ ندهد.
تمرکز مربی فقط در نتیجه است. در نتیجه، پیشرفت صحیح مهارت و تصمیم گیری همچنان نادیده گرفته می شود، بازیکنان فراتر از سطح جوانان پیشرفت نمی کنند زیرا مربی برای برنده شدن، از نظر تاکتیکی، همه چی را فدا می کند.
نتیجه:
سبک مربیگری اقتدارگرا برای بازیکنان بسیار جوانی که نیاز به حمایت و اطمینان مثبت زیادی دارند هرگز سبک موثری نیست.

این ممکن است به بازیکنان کمک کند تا نحوه انجام دستورات را یاد بگیرند، اما به احتمال زیاد به بازیکنان جوان کمک نمی کند تا یک ذهنیت مثبت و یا یک شخصیت خوب برای این موضوع کسب کنند.

*آکادمی دروازه بانی فوتبال در استان البرز و کرج | FCDORFAK

*دروازه بان ها در فوتبال مدرن دیگر فقط یک بازیکن با دو دست نیستند (شروع مجدد بازی توسط دروازه بان، بازیسازی با دروازه بان)

*سبک گاه به گاه (معمولی) و ویژگی های اصلی او:

مربی معمولی به طور کلی به بازیکنان اجازه می دهد تا برنامه را اجرا کنند. او تمایل دارد تا جایی که ممکن است تصمیمات کمی اتخاذ کند زیرا او جهت گیری یا دستورالعمل ارائه نمی دهد. مطمئناً ممکن است کمترین سبک عملی باشد و اغلب توسط مربیانی که در مورد مربیگری کم تجربه هستند یا بسیار ساده لوح هستند از آن استفاده می کنند.

البته بازیکنان معمولاً این سبک خاص مربیگری را ترجیح می دهند. با این حال، بزرگترین مشکل استفاده از این سبک "تنبل" این واقعیت است که بازیکنان از کمبود جهت و راهنمایی مربی پشتیبانی نمی کنند.

به عنوان مثال، مربی فقط ممکن است روی کارهایی که به خوبی انجام می شود تمرکز کند. بدون هیچ گونه راهنمایی در مورد آنچه باید کار یا اصلاح شود، بازیکن به طور مداوم عادتی را تکرار می کند که تا این لحظه موثر نبوده است.

طرفداران:

بازیکنان ممکن است راحت تر از فوتبال هیجان زده شوند،
بازیکنان ممکن است هنگام اجرای "نمایش" احساس بهتری برای حل مسئله و تصمیم گیری داشته باشند.
بازیکنان شانس بیشتری برای توسعه "شکل بازی فردی" خود دارند

موارد منفی:

این سبک معمولاً مهارت یا دانش لازم برای آموزش را ندارد
مشکلات نظم و انضباط به سختی حل می شود و بنابراین از کنترل خارج می شوند.
مربیان اهداف کمی دارند و به سختی بازیکنان را برای یادگیری مهارت ها و مفاهیم جدید ترغیب می کنند.
بازیکنان خوب بهتر می شوند، بازیکنان بد هم بدتر می شوند.

نتیجه:
اگر یک مربی معمولی باشید، ممکن است بیش از اینکه یک معلم باشید، یک پرستار کودک / ناظر باشید. این کار را فقط به شرطی انجام دهید که به بازیکنان خود اطمینان کامل داشته باشید. از استفاده از این سبک نترسید، اما از آن عاقلانه استفاده کنید!

*سبک مربیگری تعاونی یا مشارکتی(معلم) ویژگیهای اصلی وی:

مربی ای که این سبک را پیاده سازی می کند، کسی است که فرایند تصمیم گیری را با بازیکنان به اشتراک می گذارد، در حالی که مسئولیت تأمین رهبری با هدف تشکیل "تیم" را تشخیص می دهد.

با استفاده ازسوالات موثر، او همچنین به تعیین اهداف مربوط به کارها و نحوه انجام آنها با همکاری بازیکنان کمک می کند.

در نتیجه آنها برای دستیابی به این اهداف تعیین شده توسط تیم بیشتر کار خواهند کرد و احترام بیشتری نشان خواهند داد. همچنین اگر بدانند برخی از ایده های آنها با توجه به علاقه مندی مربی به نظراتشان به طور كلی و نه فقط با توجه مهارت یا توانایی آنها برای انجام یا كمك به پیروزی تیم به کار گرفته شده است، تمایل بیشتری به گوش دادن خواهند داشت.

یک مربی باید همیشه به بازیکنان خود در خارج از بازی علاقه نشان دهد و این باعث می شود اگر بازیکن یا تیم سوال یا نگرانی داشته باشد، او را نزدیکتر به خود احساس کنند.

طرفداران:

بازیکنان در طی فرآیند کشف خود شرکت می کنند، که به طور کلی سطح تعهد، احتمال تغییرات طولانی مدت و فرسودگی بازیکن را کمتر را تقویت می کند
رابطه بهتری بین مربی و بازیکنان ایجاد می شود که باعث افزایش میزان تنوع، انعطاف پذیری و کیفیت اطلاعات رد و بدل شده می شود.
بازیکنان برای کاوش ایده ها و پرسیدن سوالاتی کمتر مرعوب می شوند
بازیکنان تصمیم گیرنده می شوند و می آموزند که فرایند مهمتر از نتیجه است.
مربی بازخورد بیشتری از بازیکن می گیرد، بنابراین آنها از نحوه بهبود محیط یادگیری آگاهی بیشتری دارند.
افزایش استفاده از سوالات موثر به طور معمول در این روش به بازیکنان فوتبال کمک می کند تا مشکلات خود را حل کنند و کمتر به مربیان وابسته باشند که این امر باعث ایجاد احساس مالکیت می شود.

موارد منفی:

ممکن است مربیان در دام پرسیدن سوالات بیش از حد گسترده قرار گیرند و دانش آموزان را به بحث های طولانی و غیرضروری سوق دهند.
مربیان ممکن است زیاد صحبت کنند و بنابراین تجربه بازیکنان را برای یادگیری مهارت های لازم کاهش می دهند.
معمولاً مربیان نوعی باور غلط دارند که این نوع روشها حاکی از آن است که هیچ ساختاری وجود ندارد و بازیکنان قادر به انجام هر کاری هستند که دوست دارند و زمام امور را به دست می گیرند.
نتیجه:
تا زمانی که به جوانان فوتبالیست فرصت ابراز عقیده و تصمیم گیری داده نشود، آنها بزرگسالانی مسئولیت پذیر نخواهند شد که مهمترین هدف در همه اینها است.

*از کدام سبک مربیگری استفاده کنید؟

مربیان افرادی هستند که در زندگی بازیکنان، خانه بازیکنان و جامعه محلی تغییر ایجاد می کنند. تصمیمات وی ممکن است زمینه های مختلف زندگی بازیکن را تحت تأثیر قرار دهد که باید هنگام انتخاب سبک مربیگری فوتبال مورد توجه قرار گیرد.

مربیان اغلب با سبکی تعیین می شوند که توسط شخصیت آنها تعیین می شود و از همان ابتدا خود و کارآیی خود را محدود می کنند. بسته به آرایش، نیازها و اهداف یک فرد و تیم، یک مربی خوب از تجربه استفاده می کند و از هر سبک در زمان های مختلف بهره خواهد برد. اگر بازیکنان شما می توانند مسئولیت مالکیت را به عهده بگیرند و هنگامی که شرایط نیاز به یادگیری مهارت های پیشرفته، تصمیم گیری و حل مسئله دارد، سبک همکاری توصیه می شود.

وقتی مربی فوتبال می خواهد بازیکنان را برای فوتبال هیجان زده کند یا روحیه تیم نیاز به بهبود داشته باشد، سبک مربیگری معمولی مناسب است.

سبک اقتدارگرا در صورت عدم تمرکز تیم و یادآوری موارد مهم به شما کمک می کند. سپس دوباره، مربی می تواند به راحتی سبک مورد علاقه خود را تقریباً در هر یک از این سناریوها اعمال کند یا از یک سبک خاص استفاده کند که به نظر او مناسب است.

مشاهده و خرید تمامی کتاب های روز مربیگری فوتبال

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان یکی از بهترین باشگاه ها و مدارس فوتبال در استان البرز، از بازیکنان با استعداد فوتبال استان البرز، تست فنی بعمل می آورد. شما نیز می توانید با توجه به شرایط سنی خود در یکی از رده های باشگاه فوتبال درفک حضور داشته باشید.

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز از استعدادهای فوتبال در سراسر کشور پذیرش می کند. شما می توانید به مجموعه درفک پیوسته و در مسیر حرفه ای شدن به عنوان یک فوتبالیست قدم بردارید.

سبک های مربیگری در فوتبال | FCDORFAK