مقالات دُرفَک

نکات مربیگری برای آرایش 332 در فوتبال

مشاوره مربیگری
توسط سعید رنجبر
چرا این آرایش 332 را در فوتبال انتخاب کنید؟ در یک مرور کلی از 3-3-2، از جمله مزایا و معایب توسعه بازیکن، هم از نظر اصول مالکیت و هم از نظر خارج از مالکیت بازی، و اینکه چگونه شکل بر اساس موقعیت تجزیه می شود، بیابید.

 

جوانب مثبت این آرایش فوتبال
معایب این آرایش فوتبال
فرصتی برای سیالیت و انعطاف پذیری نقش ها، با مالکیت بازیکنان
بزرگ کردن زمین و کش دادن حریف در حمله یک چالش است
فرصت های زیادی برای بازی ترکیبی
تیم توسط حریفانی که سعی می کنند در اطراف آنها بازی کنند کشیده می شود
تیم پایه دفاعی قوی دارد و بسیار فشرده است
بازیکنان باید به درستی فشار دهند تا بقیه اعضای تیم در معرض دید قرار نگیرند

9V9 3-3-2 - 

مزایا در اختیار داشتن توپ

امتیازات در اختیار داشتن توپ

این شکل‌گیری فرصتی برای سیالیت و انعطاف‌پذیری به جای یک رویکرد سنتی‌تر و سخت‌تر فراهم می‌کند
بزرگ کردن زمین و کشش دفاع حریف چالش برانگیز است زیرا این ترکیب به شدت در مرکز وزن دارد و ایجاد عرض به عنوان یک تیم به طور طبیعی اتفاق نمی افتد.
به جای ارائه نقش‌ها و مسئولیت‌های مشخص برای هر موقعیت خاص، می‌توان بازیکنان را تشویق کرد تا مالکیت خود را بر عهده بگیرند. به عنوان مثال، اگر تیم کسی را در یک منطقه وسیع نداشته باشد، یک بازیکن می تواند این را تشخیص دهد و به این قسمت از زمین حرکت کند. سپس بازیکن دیگری ممکن است به منطقه ای از زمین که هم تیمی آنها خالی کرده است حرکت کند

قرار گرفتن تعداد زیادی از بازیکنان در مرکز، فرصت هایی را برای ترکیب با هم تیمی ها فراهم می کند. بازیکنان می‌توانند از ترکیب‌ها استفاده کنند - برای مثال، دادن و رفتن، یا بالا، عقب و عبور - برای خارج شدن از فضاهای تنگ و پیشرفت در زمین. آنها همچنین می توانند با دریبل زدن، چرخاندن یا سپر کردن، روی حفظ توپ به صورت جداگانه کار کنند

3-3-2 IN-POSSESSION - BY POSITION
دروازه بان

از آنجایی که اکثر پشتیبانی دروازه بان در قسمت مرکزی زمین است، آنها گزینه های کمتری در مناطق وسیع خواهند داشت.

پشتیبانی در آن مناطق وسیع معمولاً یک گزینه "ایمن" در اختیار دروازه بان قرار می دهد. اگر دروازه بان تحت فشار باشد و نیاز به حرکت سریع توپ داشته باشد، معمولاً از آنها می خواهیم که سعی کنند هم تیمی خود را در موقعیتی پهن پیدا کنند، جایی که از دست دادن توپ خطر کمتری نسبت به مستقیماً در مقابل دروازه دارد.

اما این کاهش حمایت در مناطق وسیع فشار بیشتری را بر روی دروازه بان در هنگام مالکیت توپ وارد می کند. آنها اکنون باید یک پاس مرکزی پرمخاطره تر و چالش برانگیزتر بازی کنند.

همچنین این احتمال وجود دارد که آنها به دنبال ارسال پاس های طولانی تر باشند. آنها ممکن است آن را به عنوان یک گزینه مطمئن تر ببینند، زیرا نگران این هستند که توپ را در یک منطقه خطرناک از زمین دور کنند.

ما به عنوان مربی باید از آنها حمایت کنیم تا تعادل مناسب را با انتخاب پاس خود پیدا کنند.

این شامل اجازه دادن به آن‌ها برای داشتن راحتی برای حرکت طولانی است، در حالی که آنها را تشویق می‌کند تا پاس کوتاه‌تر و سخت‌تر را امتحان کنند، که می‌تواند به تیم اجازه دهد تا به طور موثر از عقب تقویت شود.

 

مدافع میانی

احتمالاً مهمترین عنصر نقش مدافع میانی، زمانی که تیم توپ را در اختیار دارد، قرار دادن خود در موقعیت مناسب و جلوگیری از قرار گرفتن در مسیر هم تیمی ها است.

اگر مراقب نباشند، می توانند فضایی مشابه فضای هم تیمی خود را اشغال کنند. یا، آنها می توانند به موقعیتی بروند که در آن بایستند، یا مسیر عبوری را که توپ برای رسیدن به هم تیمی خود باید طی کند، مسدود کند.

واضح ترین هم تیمی ای که آنها می توانند مانع از آن شوند، هافبک دفاعی است. این احتمال بیشتر زمانی اتفاق می افتد که یکی از مدافعان پهن یا دروازه بان صاحب توپ باشند.

برای جلوگیری از اشغال فضای نامناسب، مدافع میانی باید دائماً زمین را اسکن کند - نه برای اطمینان از اینکه در موقعیتی قرار دارد که بتواند یک پاس دریافت کند، بلکه مطمئن شود که مانع از این نمی شود که هم تیمی گزینه ای برای بازیکن باشد. 

 

این ترکیب همچنین به مدافع میانی این امکان را می دهد که اولین لمس خود را ایجاد کند تا به آنها کمک کند فضا و زمان برای خود ایجاد کنند.

زمانی که توپ به سمت آنها می رود، به احتمال زیاد از طرف حریف تحت فشار قرار می گیرند.

تشخیص اینکه از کدام پا باید برای دریافت پاس استفاده کنند، اولین لمس توپ را کجا می برد و در مرحله بعد چه کاری به آنها اجازه می دهد با آن انجام دهند، برای کمک به آنها در حفظ مالکیت و جلوگیری از برداشتن توپ توسط حریف در یک منطقه خطرناک کلیدی خواهد بود.

 

هافبک های مرکزی می توانند با یکدیگر و این دو مهاجم ترکیب شوند
لازمه کلیدی دو فوروارد حرکت و قرارگیری آنها در هر دو حالت افقی و عمودی است
مدافعان پهن تر دو گزینه اصلی برای ارسال پاس دارند - به هافبک های مرکزی یا مهاجمان
هافبک دفاعی به عنوان رابط بین هم تیمی ها و مناطق مختلف زمین عمل می کند
مدافع میانی باید اسکن کند تا مطمئن شود که با خط عبور تداخلی ندارد
ممکن است دروازه بان نیاز به بازی داشته باشد

مدافعان کناری

در صورت مالکیت توپ، این دو بازیکن احتمالاً تنها دو گزینه خواهند داشت اگر بخواهند رو به جلو بازی کنند.

آنها می توانند مانند اکثر ترکیب ها توپ را در داخل به یکی از سه هافبک میانی پاس دهند یا از فضایی که در مناطق وسیع در دسترس خواهد بود استفاده کنند.

هیچ هم تیمی در آن مناطق گسترده وجود نخواهد داشت و بعید است که حریف مستقیماً مدافعان پهن را علامت بزند، زیرا در غیر این صورت شکاف های بزرگی در مرکز ایجاد می کنند.

بنابراین وقتی مدافع پهن پاس دریافت می‌کند، فرصتی برای آن‌ها وجود دارد که ابتدا یک لمس مثبت به فضای پیش رو داشته باشند و سپس با توپ حرکت کنند.

آنها علاوه بر توسعه اولین لمس و توانایی خود برای دویدن با توپ، می توانند روی نحوه بازی پاس در حین سفر نیز کار کنند.

بسته به جایی که آنها به طور خاص نیاز به پخش پاس دارند، فرصتی وجود دارد که از قسمت بیرونی پا به جای داخل آن استفاده کنند.

این باعث می‌شود که بازیکن مجبور به شکستن گام خود نشود، به آنها اجازه می‌دهد در حین حرکت پاس را انجام دهند و پنهان کردن آن را بسیار آسان‌تر می‌کند.

آهسته کردن سرعت و پاس دادن توپ با استفاده از قسمت داخلی پا زمان بیشتری می برد و نیت بازیکنان را فاش می کند و باعث می شود حریف راحت تر بتواند پاس را مهار کند.

 

مدافعان پهن در صورتی که بخواهند رو به جلو بازی کنند احتمالا فقط دو گزینه خواهند داشت...

گزینه دیگر برای هافبک پهن این است که یک پاس رو به جلو بازی کند تا یکی از مهاجمان به سمت او بدود.

برای انجام موثر این کار در مسافت طولانی، وزن و مساحت پاس بسیار مهم خواهد بود.

مهمتر از همه، با این حال، بازیکن باید زمان بندی را به درستی انجام دهد.

پخش پاس در زمان صحیح نه تنها به اطمینان از اینکه هم تیمی آنها می تواند آن را جلوتر از حریف خود دریافت کند، کمک می کند، بلکه به این معنی است که آنها برای حفظ پیشرفت حمله در زمین خواهند ماند.

هافبک دفاعی

مانند هر ترکیبی که سه هافبک مرکزی دارد، هافبک دفاعی نقش مهمی را ایفا می کند.

در مالکیت، آنها به عنوان رابط بین همه هم تیمی های خود و مناطق مختلف زمین عمل می کنند: از یک طرف به طرف دیگر یا از عقب به جلو.

برای انجام همه اینها، آنها باید بتوانند تعدادی از عناصر بازی را به طور موثر اجرا کنند.

آنها همیشه باید در دسترس هر هم تیمی که توپ را در اختیار دارد، باشند، بنابراین حرکت و موقعیت آنها و همچنین توانایی آنها برای دریافت توپ تحت فشار اهمیت ویژه ای دارد.

اقدام اصلی که هافبک دفاعی باید بیشتر انجام دهد، مخصوصاً در این ترکیب، پاس رو به جلو در مناطق مرکزی است.

باید هر چه سریعتر دو مهاجم وارد بازی شوند. با این حال، با بازیکنان زیادی که در مرکز قرار دارند، این کار آسانی نیست.

بنابراین، به جای اینکه فقط به دنبال پاس دادن توپ به یکی از دو هافبک میانی باشد، هافبک دفاعی باید بتواند موقعیت ها را تشخیص دهد تا آنها را دور بزند و مستقیماً به یکی از دو هافبک جلو بازی کند.

برای انجام این کار، آنها باید قبل از ناپدید شدن، فضاهای داخل خط میانی زمین را به سرعت شناسایی کرده و از آنها استفاده کنند.

هنگامی که یک شکاف مشخص شد، برای اطمینان از پخش موفقیت آمیز توپ از طریق تعدادی از بازیکنان، یک پاس دقیق، با وزنه مناسب انجام می شود.

 

هافبک های مرکزی

بازیکنان هافبک مرکزی فرصت های زیادی برای کار روی بازی ترکیبی خود خواهند داشت.

با توجه به تعداد بازیکنانی که تا این لحظه در زمین قرار گرفته اند و به دلیل اینکه آنها بسیار نزدیک به هم قرار گرفته اند، دو هافبک مرکزی و دو مهاجم فرصت های زیادی برای ترکیب خواهند داشت.

کار کردن نزدیک با هم در فضاهای تنگ، توانایی حرکت دادن توپ با تعداد محدودی از لمس - در عین حال تلاش برای قرار گرفتن دوباره در اسرع وقت روی توپ - به حرکت دادن توپ به جلو و نفوذ به خطوط حریف کمک می کند.

اگر قرار است بازیکنان با هم تیمی خود با موفقیت ترکیب شوند، مؤلفه های زیادی وجود دارد که باید به طور مؤثر کنار هم قرار گیرند. اینها شامل وزن و مساحت پاس، کنترل خوب توپ و آگاهی است.

یکی دیگر از عناصر مورد نیاز حرکت بازیکنی است که پاس اولیه را انجام می دهد تا بتواند توپ را پس بگیرد.

واکنش عادی یک بازیکن پس از پاس دادن، ایستادن و تماشای اتفاقات بعدی است. اغلب، این برای این است که ببینند آیا پاس موفقیت آمیز بوده و عملکرد خود را تجزیه و تحلیل می کنند.

با این حال، فکر حرکت رو به جلو برای گرفتن توپ برگشتی باید قبل از پخش پاس اولیه انجام شود.

پاس باید زمانی که بازیکن در حال حرکت است انجام شود تا بتواند به دویدن خود ادامه دهد. حتی اگر آنها توپ را پس نگیرند، حرکت آنها به هم تیمی خود که اکنون مالکیت توپ را در اختیار دارد، به زمان و مکان کمک می کند.

 

مهاجمان

یکی از نیازهای کلیدی دو مهاجم در این ترکیب، حرکت و قرارگیری آنها در هر دو حالت افقی و عمودی است.

 

"بازیکنان هافبک مرکزی چیزهای زیادی دریافت خواهند کرد

فرصت هایی برای کار روی بازی ترکیبی..."

با فقدان عرض در این مجموعه، مهاجمان باید لحظاتی را که در آن نیاز به ورود به کانال‌های عریض دارند، شناسایی کنند.

به عنوان مثال، هنگامی که یک مدافع پهن توپ را در اختیار دارد، آنها به دنبال هم تیمی خود می گردند تا برای او پاس رو به جلو بازی کند. بنابراین این احتمال وجود دارد که یک مهاجم برای تبدیل شدن به یک گزینه در دسترس، باید وارد کانال شود

ممکن است یک هافبک تهاجمی در حال حرکت رو به جلو با توپ از وسط باشد. سپس یک یا هر دو از مهاجمان باید این منطقه را خالی کنند تا به ایجاد فضایی برای هم تیمی خود روی توپ کمک کنند.

از نظر حرکت عمودی، این نیز در محدوده ای از موقعیت ها مورد نیاز است و باید به روش های مختلف تکمیل شود.

در این لحظات، این احتمال وجود دارد که دو مهاجم یا در جهت مخالف حرکت کنند - یعنی یکی کوتاه می آید و دیگری بلند می شود - یا اینکه یکی از آنها موقعیت خود را حفظ می کند، در حالی که شریک آنها بازی را رها یا کش می دهد.

این حرکات عمدتاً مربوط به فضا خواهد بود، یا با استفاده از فضای موجود - به عنوان مثال، فضای پشت، اگر حریف در خط بالایی بازی می کند - یا ایجاد فضا با کشش بازیکنان حریف، با افزایش فضای بین دفاعی و دفاعی آنها و ایجاد فضا.

 

این می‌تواند دورترین مهاجمی باشد که توپ را دریافت می‌کند و آن را برای شریک خود می‌گذارد، یا مهاجمی که نزدیک‌ترین مهاجم به واحد میانی است که در نوبت دریافت می‌کند و آن را برای مهاجم دیگر بازی می‌کند، که در حال دویدن به فضای پشت تیم حریف است.  

9V9 3-3-2 - خلاصه خارج از مالکیت

فواید خارج از مالکیت توپ
مشکلات خارج از مالکیت توپ

این ترکیب به طور طبیعی یک پایه دفاعی قوی را برای تیم فراهم می کند، از جمله تعدادی از اصول کلیدی دفاع: فشردگی، تعادل، پوشش و پشتیبانی.
این احتمال وجود دارد که تیم های حریف سعی کنند "در اطراف" واحدهای مختلف بازی کنند، جایی که بازیکنان در این ترکیب کشیده و به چالش کشیده می شوند.
هافبک دفاعی پیوندی بین واحدهای دفاعی و هافبک ایجاد می‌کند و اتصال آنها را آسان‌تر می‌کند و جمع و جور باقی می‌ماند.
بازیکنان باید تشخیص دهند و بفهمند که چه زمانی باید حریف را تحت فشار قرار دهند. بازیکنانی که به صورت انفرادی، یا به صورت دو نفره، در زمان نامناسب یا در ناحیه اشتباه زمین پرس می‌کنند، می‌توانند آنها را در انزوا ببینند و به نوبه خود، بقیه تیم را در معرض دید قرار دهند.
داشتن حداقل دو بازیکن در هر واحد همچنین به تیم اجازه می دهد تا جمع و جور باقی بماند و همچنین تعادل و پوشش و پشتیبانی را فراهم کند.

با حفظ فاصله صحیح بین بازیکنان و واحدها، گلزنی در برابر تیمی که از این ترکیب استفاده می کند بسیار دشوار خواهد بود. حتی اگر یک بازیکن انفرادی شکست بخورد، حداقل یک بازیکن دیگر در نزدیکی آماده برای بردن توپ خواهد بود. نفوذ با بازی "از طریق" نیز بسیار دشوار خواهد بود.

 

3-3-2 خارج از مالکیت - بر اساس موقعیت
دروازه بان

این ترکیب به این معنی است که مناطق مرکزی زمین احتمالاً شلوغ است و بنابراین حریف به دنبال بازی در اطراف تیم خواهد بود.

بنابراین دروازه بان باید با توپ هایی که از مناطق وسیع وارد می شوند مقابله کند. این سانترها اشکال مختلفی دارند: بالا یا پایین، حرکت به سمت دروازه یا دور شدن از دروازه.

هنگامی که توپ در عرض محوطه حرکت می کند، دروازه بان باید موقعیت خود را به سرعت تنظیم کند و به آنها اجازه دهد در مکان صحیح قرار بگیرند تا بهترین شانس را برای برخورد با سانتر داشته باشند.

آنها همچنین باید آماده باشند تا در برابر هر تلاشی که به دنبال آن هدف ایجاد می شود واکنش نشان دهند. شرایط مختلف آنها را ملزم به واکنش های متفاوت می کند.

در صورت امکان، یک دروازه بان به حرکات کنترل شده تری در عرض دروازه نیاز دارد، به طوری که پاهای او در تماس منظم با زمین باشد تا بتواند در صورت نیاز، شیرجه بزند و سیو کند. برای دستیابی به این هدف، آنها احتمالاً نیاز به اتخاذ یک تکنیک مرحله جانبی دارند.

اگر آنها نیاز دارند خیلی سریعتر از هدف عبور کنند، باید تعداد دفعات تماسشان با زمین و همچنین کیفیت آن تماس را قربانی کنند و در صورت لزوم توانایی خود را برای فشار دادن کاهش دهند.

 

مدافع میانی

مدافعان واقعاً بزرگ به ندرت خود را در موقعیتی قرار می دهند که مجبور شوند به زمین بخورند.

آنها نیازی به آخرین تکل یا دفاع "اضطراری" ندارند، زیرا می توانند قبل از اینکه فرصتی برای پیشرفت داشته باشند از وقوع هر موقعیت خطرناکی جلوگیری کنند.

نکته کلیدی در این توانایی آنها در خواندن بازی و قرار دادن خود در موقعیت ایده آل است که می توانند توپ را قطع کنند یا موقعیت را در دست بگیرند.

 

این توانایی برای قرار گرفتن در موقعیت مناسب کلید این موقعیت دفاعی مرکزی خواهد بود.

در اغلب موارد، در ابتدا وظیفه یکی از مدافعان پهن است که موقعیت خود را برای مقابله با مشکل ترک کند.

این ممکن است شامل حرکت در یک منطقه وسیع برای درگیر شدن با حریف یا قدم زدن به جلو باشد

برخورد با بازیکنی در موقعیت مرکزی.

هنگامی که این اتفاق می افتد، مهم است که مدافع میانی به سرعت آن را تشخیص دهد، موقعیت را بخواند و موقعیت خود را بر اساس آن تنظیم کند.

به عنوان مثال، زمانی که توپ در یک منطقه وسیع قرار دارد، آیا بازیکنی که روی توپ است، احتمال دارد اقدام به سانتر کند؟ اگر چنین است، چه نوع ارسالی خواهد بود؟ هنگامی که آنها آنچه را که فکر می کنند اتفاق خواهد افتاد مشخص کردند، می توانند خود را در موقعیتی قرار دهند که به بهترین وجه با موقعیت مقابله کند.

هافبک های مرکزی سعی می کنند از فضا محافظت کنند و در عین حال بازیکن خود را نیز نشانه گذاری کنند
فوروارد باید صبر نشان دهد و در تلاش برای پس گرفتن توپ زیاده روی نکند
مدافعان گسترده احتمالاً خود را درگیر 1v1 خواهند دید
هافبک تدافعی خط دفاعی را با محافظت فراهم می کند
مدافع میانی باید بتواند بازی را بخواند و خود را در موقعیتی قرار دهد که توپ را قطع کند
دروازه بان باید با سانترها از مناطق وسیع برخورد کند

با ارائه پوشش و حمایت از مدافع میانی و ارائه دفاع هوشمندانه، مدافعان پهن می توانند در دفاع خود بیشتر روی پای جلو باشند.

بنابراین، آنها احتمالاً خود را در طیف وسیعی از موقعیت‌های 1v1 مختلف می‌بینند و باید به روش‌های مختلف دفاع کنند، از جمله از پشت برای جلوگیری از چرخش حریف و رو در رو.

آنها همچنین ممکن است در یک مسابقه با حریف گرفتار شوند و مجبور شوند تصمیمات دشواری بگیرند. اگر در این بازی پیروز نشوند، خود را در یک نبرد 1v1 خواهند دید.

اگر آنها ابتدا به توپ برسند، باید تصمیم بگیرند که در مرحله بعد چه کاری انجام دهند و سپس طیف وسیعی از تکنیک ها را در حالی که توسط حریف تحت فشار قرار می گیرند تکمیل کنند.

این می تواند شامل بازگرداندن توپ به دروازه بان آنها باشد. این احتمالاً از یک منطقه وسیع اجرا می شود، در حالی که به سمت هدف خود و تحت فشار می دوند.

این می تواند یک تکنیک دشوار برای تکمیل باشد، زیرا وزن و دقت پاس بسیار مهم است.

در شرایط دیگر، آنها ممکن است به دنبال محافظت از توپ باشند و سعی کنند قبل از حرکت با توپ به جلو، برای دور شدن از بازیکن حریف بچرخند.

هر چه که باشد، ما اکنون از آنها می خواهیم که فراتر از بردن توپ باشند. ما می خواهیم آنها ابتدا به آن برسند و سپس به تیم کمک کنند تا مالکیت توپ را حفظ کند، نه اینکه مستقیماً آن را به حریف برگرداند.

 

هافبک دفاعی

هافبک دفاعی به حفظ خط دفاعی کمک می کند.

آنها سعی می کنند با مسدود کردن مسیر بین بازیکن حریف روی توپ و هدف مورد نظرشان، مانع از پخش توپ توسط حریف به بازیکنان مهاجم خود شوند.

برای اینکه بتوانند این کار را انجام دهند، باید از آنچه در اطرافشان است آگاهی کامل داشته باشند. آنها نمی توانند فقط روی توپ تمرکز کنند - آنها همچنین باید از موقعیت مهاجمان نیز آگاه باشند تا بتوانند خود را بین حریف و توپ قرار دهند.

در کنار نقش اصلی دفاعی آنها، فرصتی نیز برای آنها وجود دارد که فعال تر باشند و خیلی زودتر و سریعتر صاحب توپ شوند. برای انجام این کار، وظایف دفاعی آنها می تواند در حالی که تیم آنها در اختیار است شروع شود.

قرار گرفتن در محوطه یا اطراف زمینی که توپ در آن قرار دارد به آن‌ها کمک می‌کند در صورتی که هم تیمی توپ را از دست بدهد، فوراً آن را به دست آورند. یا حتی بهتر از این، آنها می توانند در موقعیتی قرار بگیرند که از بازیکن روی توپ حمایت کنند تا از از دست دادن توپ در وهله اول تیم جلوگیری کنند.

 

همانند دفاع میانی، هافبک دفاعی باید یاد بگیرد که بازی را بخواند و اتفاقات بعدی را پیش بینی کند.

انجام این کار به آنها این امکان را می دهد که موقعیت خود را در زمین دوباره تنظیم کنند تا بتوانند به حفظ یا بازپس گیری مالکیت توپ کمک کنند.

هافبک های مرکزی

اغلب، هنگام دفاع، به دنبال این هستید که به یک تیم اجازه دهید تا در مناطق وسیع بازی کند و آنها را از بازی در مرکز باز می دارد.

اما، از آنجایی که این ترکیب به خوبی محافظت می شود و از وسط شلوغ است، می توان مخالفان را به بازی در این منطقه مرکزی تشویق کرد.

این احتمال وجود دارد که این دو مهاجم سعی کنند توپ را به سمت محوطه های وسیع متوقف کنند، در حالی که حریف تلاش می کند تا در اطراف فشردگی تیم بازی کند.

اگر مهاجمان این کار را با موفقیت انجام دهند، حریف یا به دنبال تغییر بازی خواهد بود یا در مرکز بازی.

اگر آنها دومی را انجام دهند، هافبک های هجومی نقش مهمی خواهند داشت، زیرا آنها اولین واحدی خواهند بود که می توانند حریف خود را از پیشرفت باز دارند و در عین حال به طور بالقوه توپ را نیز به دست می آورند.

در اینجا می توان دو هافبک میانی را با مفهوم تلاش برای محافظت از فضا و در عین حال نشانه گذاری بازیکن آشنا کرد.

اگر آنها فقط بازیکن را علامت گذاری کنند، فاصله بین آنها خیلی بزرگ خواهد بود و بازی کردن و شکستن خطوط را برای حریف بسیار آسان می کند.

آنها باید موقعیت خود را برای جلوگیری از بازی حریف از طریق آنها داشته باشند، در حالی که در صورت دریافت توپ، بتوانند حریف خود را درگیر کنند.

 

مهاجمان

یکی از نقش های مهاجمان هنگام دفاع این است که سعی کنند از بازی کردن حریف به سمت کنار زمین جلوگیری کنند

اینکه آنها چگونه این کار را انجام می دهند به ترکیب حریف بستگی دارد - این روی نحوه بازی آنها در مناطق وسیع و اینکه به طور خاص به دنبال توپ هستند تأثیر می گذارد.

با این حال، ویژگی های مشترکی وجود خواهد داشت که مهاجمان باید از آنها پیروی کنند، مهم نیست که چه کسی را از داشتن توپ جلوگیری می کنند.

مهاجمان نمی توانند به سادگی بازیکنان حریف را در مناطق وسیع علامت گذاری کنند. آنها باید بتوانند از یک منطقه خاص از فضا نیز محافظت کنند.

قدم بعدی این است که با توپ به بازیکن حریف فشار بیاوریم. اجازه دادن به آنها برای داشتن زمان و مکان، اجرای هر کاری را که می خواهند انجام دهند را برای آنها آسان تر می کند.

نکته کلیدی در این کار این است که از ارسال بازیکن روی توپ به نواحی وسیع در حین خروج از موقعیت خود جلوگیری کنند.

بنابراین، آنها باید اطمینان حاصل کنند که حرکت آنها برای بستن حریف در مسیری که توپ باید طی کند، تکمیل شود تا بتواند به بازیکن در منطقه وسیع برسد.

همانطور که این اتفاق می افتد، مهاجم دیگر باید به فکر تنظیم مجدد موقعیت خود باشد، در صورتی که حریف به دنبال بازی در سراسر زمین باشد.

با توجه به اصول کلیدی دفاع، مهم است که مهاجمان نیاز به صبر را تشخیص دهند. آنها باید درک کنند که مطلقاً نیازی به تعهد بیش از حد در تلاش برای بردن توپ نیست.

وظیفه آنها این است که حریف خود را مجبور کنند تا در مرکز بازی کند، جایی که هم تیمی هایشان برتری دارند و بنابراین شانس بیشتری برای بردن توپ دارند.

 

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تاکتیک های فوتبال و کسب بینش از مربیان در بالاترین سطح، سایت های فوراستادی 4STUDY.IR و وبلاگ باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز را  مطالعه کنید.

 

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتررا به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.

 

مدرسه فوتبال در کرج

بهترین مدرسه فوتبال در گوهردشت کرج

بهترین مدرسه فوتبال در عظیمیه کرج

بهترین مدرسه فوتبال در باغستان کرج