عملکرد بدنی فوتبالیست های حرفه ای طی 25 سال گذشته به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است. چندین مطالعه نشان داده است که در نیمه دوم بازی ها، به طور خاص در کل مسافت طی شده و با سرعت تقریباً بالا افت عملکرد وجود دارد.
این از دست دادن عملکرد می تواند ناشی از کاهش گلیکوژن عضلانی و خواستار شرایط حرارتی ناشی از کم آبی بدن و متعاقب آن هایپرترمی باشد.
با این حال، برخی از مطالعات اخیر نشان داده اند که کاهش مسافت طی شده در نیمه دوم بازی ممکن است وجود نداشته باشد. مطالعات دیگر نیز نشان داده است که زمان موثر بازی (مدت زمان بازی پس از کسر زمان سپری شده بین وقفه ها، تعویض بازیکنان، گل ها و مصدومیت ها، یعنی زمانی که توپ در جریان بازی نیست) می تواند دلیل کاهش عملکرد بازیکنان را نشان دهد. که در نیمه دوم کمتر مسافت کمتری می دوند. به طور متوسط، 108 وقفه در هر بازی فوتبال وجود دارد. مدت زمان این وقفه ها در پایان بازی افزایش می یابد، و این احتمالاً بر عملکرد بدنی بازیکنان تأثیر می گذارد. در بوندسلیگای آلمان ثابت شده است که زمان بازی موثر از یک مسابقه به مسابقه دیگر بسیار متفاوت است.
در سه زمان اول بازی، زمان بازی و جریان توپ 66.3٪ از کل زمان را تشکیل می دهد، در حالی که این مقدار در سه زمان آخر بازی 55 درصد است. دلایل توضیح چنین داده هایی نشان می دهد که تیم هایی که وقتی نتیجه بازی مساوی است، دو برابر بیشتر وقت خود را در کرنر و ضربه های دروازه و همچنین خطا می گذارند.
وقفه های بازی به عنوان راهی برای از بین بردن وقت استفاده می شود.
در لالیگا اسپانیا، گفته شده است که زمان بازی موثر در نیمه دوم بازی ها، در مقایسه با نیمه اول بین 3 تا 5 درصد کمتر است.
یک نشریه اخیرا تفاوت عملکرد بازیکنان لالیگا در نیمه اول و دوم را با توجه به کل مدت زمان بازی و زمان موثر بازی تجزیه و تحلیل کرده است.
مطالعه منتشر شده در Journal of Strength and Conditioning Research در سال 2021، بر اساس تجزیه و تحلیل 380 بازی انجام شده در طول فصل 19-2018. در مجموع، عملکرد 412 بازیکن که کل مسابقه را انجام داده اند مورد بررسی قرار گرفت و 4249 مشاهده مشاهده شد. بازیکنان در 5 نقش موقعیتی طبقه بندی شدند: مدافعان مرکزی (CD، تعداد مشاهدات= 1،231)، مدافعان کناری(ED، تعداد مشاهدات = 915)، هافبک های مرکزی (CM، تعداد مشاهدات = 1،013)، هافبک های کناری (EM ، تعداد مشاهدات = 512) و Forward (F، تعداد مشاهدات = 578). عملکرد بدنی با توجه به دسته های زیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت: کل مسافت طی شده، دویدن با شدت کم (0-14.0 کیلومتر در ساعت)، دویدن با شدت متوسط (14.1 تا 21.0 کیلومتر در ساعت)، دویدن با شدت زیاد (21.1-24.0 کیلومتر در ساعت) و دو سرعت (> 24.0 کیلومتر در ساعت). تمام این متغیرها با در نظر گرفتن کل زمان بازی و زمان بازی موثر محاسبه شدند و آنها به متر در دقیقه استاندارد شدند. عملکرد بدنی توسط سیستم ردیابی TRACAB مورد استفاده توسط Mediacoach اندازه گیری شد.
برخی از نتایج بسیار مرتبط نشان می دهد:
(1) زمان موثر بازی در بازی ها 52 دقیقه و 18 ثانیه بود (54.9٪ از کل زمان). زمان بازی موثر در نیمه دوم (25 دقیقه و 43 ثانیه، 52.5 درصد از کل زمان) در مقایسه با نیمه اول (26 دقیقه و 36 ثانیه، 57.4 درصد از کل زمان) به طور قابل توجهی پایین تر بود (001/0> p).
با این حال، هنگامی که زمان بازی موثر در نظر گرفته می شود، کل مسافت و شدت کم دویدن به ترتیب در نیمه دوم به 1.52٪ و 2.91٪ افزایش می یابد. مسافت طی شده در سرعت تقریباً حداکثر و هنگام دو سرعت در هر دو دوره یکسان بود. این نتایج صرف نظر از بازی در خانه یا خارج از خانه، امتیاز و سطح تیم ها برای همه تیم ها اعمال می شود.
تفاوت عملکرد بدنی بین نیمه اول و دوم به موقعیت خاص بستگی دارد. در حالی که مدافعان کناری و هافبک های کناری در نیمه دوم بازی عملکرد خود را حفظ می کردند، مدافعان میانی و هافبک های میانی به طور قابل توجهی مسافت را طی دو سرعت در این نیمه افزایش دادند. در مقابل، مهاجمان در نیمه دوم بازی با سرعت تقریباً حداکثر و دوی سرعت کمتر مسافت کمتری را طی کردند.
اگرچه این نتایج به دلیل ماهیت پیچیده فوتبال باید با احتیاط مورد توجه گرفته شود، اما می تواند برای تجدید نظر در روابط بین زمان بازی و خستگی بازیکنان و همچنین درک بهتر خواسته های جسمی بازی مفید باشد. به جای کل زمان بازی، زمان بازی موثر باید در نظر گرفته شود تا دقیقاً خواسته های بازی کمی شود.
باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.
