چگونه سطح رقابت بر انتخاب سبک بازی تیم های فوتبال تاثیر می گذارد؟ | FCDORFAK
سبک بازی ترکیبی از استراتژی ها و رفتارهای تاکتیکی قابل شناسایی است که به طور منظم توسط یک تیم در مراحل طولانی یک مسابقه تکرار می شود و از بازی به بازی دیگر پایدار می ماند. سبک بازی بر اساس عناصر کمی قابل استناد است که شامل جنبه های مربوط به سرعت، مدت زمان و تعداد اقدامات پیشنهادی در بازی و همچنین مالکیت توپ و حرکات بازیکنان است.
تحقیقات اخیر چگونگی تأثیر بازی در خانه یا خارج از خانه و قدرت تیم مقابل را بر سبک بازی پیشنهادی تیم های نخبه فوتبال بررسی کرده است. این مطالعه که در ژورنال پزشکی ورزشی در سال 2020 منتشر شد، بر اساس تجزیه و تحلیل تمام بازی های انجام شده در فصل 16-2015 در لیگ برتر انگلیس بود (380 = n). از بررسی 96 متغیر مربوط به بازی، نویسندگان سه سبک بازی مشخص را با استفاده از تجزیه و تحلیل خوشه ای شناسایی کردند: سبک 1 شامل تیم هایی بود که به دفاع متعهد بودند، سبک 2 تیم هایی را نشان داد که در حمله و دفاع و انتقال قدرت نشان می دهند و سبک 3 با عملکرد مثبت در حملات ثابت و ضربات مشخص شد.
نتایج این مطالعه چهار نتیجه را نشان می دهد:
1) تیم های خانگی تمایل دارند حمله تثبیت شده را نسبت به سبک های بازی مبتنی بر انتقال و دفاع ترجیح دهند. برعکس، وقتی آنها در خارج از خانه بازی می کنند، تیم ها دفاع را ترجیح می دهند و این نشان دهنده وجود اثر بازی در خانه است.
2) وقتی تیم های لیگ برتر با توجه به رتبه بندی نهایی خود در مسابقات به 10 تیم برتر و 10 تیم آخر جدول تقسیم شدند، مشخص شد که چنین تیم هایی بسته به سطح حریف تغییر قابل توجهی در سبک بازی خود نشان می دهند. تیم های پایین رتبه هنگام بازی با حریف قدرتمند تمایل به سبک دفاعی بیشتری دارند، در حالی که تیم های دارای بالاترین رده سبک بازی را بر اساس مالکیت توپ در مقابل حریفان ضعیف نشان می دهند.
3) وقتی متغیرهایی مانند بازی در خانه یا خارج از خانه و قدرت حریف با هم ترکیب می شوند، سطح حریف بیشتر از سبک بازی که توسط تیم ها به کار گرفته می شود، بیشتر از محل بازی تأثیر می گذارد. وقتی تیم ها در خانه اما در مقابل حریفان قدرتمند بازی می کنند - که به طور کلی تعهد به سبک 3 در مقابل سبک 1 یا سبک 2 را افزایش می دهد - ، تمایل به استفاده از سبک بازی دفاعی تر وجود دارد (سبک 1).
4) مجموع گلهای بازی که به ثمر رسیده اند ارتباط زیادی با سبک بازی تیم دارند. بیش از 2 گل در بازی هایی به ثمر رسید که ترکیبی از سبک بازی هر تیم وجود داشت، به استثنای ترکیب سبک 1 در مقابل سبک 1 (دفاع ثابت در مقابل دفاع ثابت).
چند سرنخ دیگر، اگرچه سبک های بازی پیشنهاد شده توسط تیم ها به سطح حریف و بازی در خانه یا خارج از خانه بستگی دارد، اما چند مورد دیگر شناخته شده است: (i) هرچه تیم ها قویتر باشند، در سبک بازی پیشنهادی خود از ثبات بیشتری برخوردار هستند. بهترین تیم ها می توانند سبک بازی خود را در هر سناریوی بازی تحمیل کنند. (ii) این امتیاز معمولاً تأثیر زیادی بر سبک بازی تیمها دارد. تیم های ضعیف تر پس از به ثمر رساندن یک گل، روی یک سبک دفاعی بیشتر شرط می بندند. علاوه بر این، این اثر بسته به اینکه تیم ها در خانه یا خارج از خانه بازی می کنند، تعدیل می شود.
به طور خلاصه، به نظر می رسد که مربیان فوتبال وقتی می گویند هر بازی یک داستان است و یک بازی می تواند حاوی سناریوهای زیادی باشد، کاملاً درست می گویند. بازی در خانه یا خارج از خانه، سطح حریف، امتیاز یا ترکیب این متغیرها معمولاً سناریوهای بازی بسیار متفاوتی را در پی دارد.
وظیفه مربیان فوتبال در تهیه بازیکنان این است تا آنها بدانند چگونه با هر نوع بازی یا لحظه بازی روبرو شوند. همانطور که پاکو سیرول-لو پیشنهاد می کند، توانایی بازیکنان در شناسایی کارهایی که در هر زمان انجام می دهند و خود سازمان دهی به مناسب ترین روش برای غلبه بر موفقیت هر موقعیت، عنصر اصلی پیروزی در فوتبال است.
