بسته
(0) کالا
هیچ محصولی در سبد خرید شما وجود ندارد.
بخش های آکادمی فوتبال دُرفَک البرز
    فیلترها
    Preferences
    جستجو

    "حرکت با توپ" در فوتبال چیست؟

    "حرکت با توپ" در فوتبال چیست؟

    "حرکت با توپ" چیست؟
    مشاوره مربیگری

    حرکت با توپ شامل حرکت بازیکنی است که از یک منطقه زمین به منطقه دیگر و در عین حال مالکیت توپ را در اختیار دارد.


    این می تواند در یک فاصله کوچک یا بسیار بزرگتر باشد. این می تواند مستلزم گذر از یک حریف یا چندین حریف باشد، یا می تواند کاملاً بدون حریف باشد.


    اما به ندرت شامل این می شود که بازیکنان در یک خط مستقیم حرکت کنند. حتی زمانی که آنها بدون رقیب هستند، احتمالاً باید مسیری را که در آن قرار دارند تغییر دهند.


    در نهایت، برای موفقیت کامل، بازیکن باید یک عمل اضافی را در پایان انجام دهد، مانند شوت به دروازه، پاس به هم تیمی، یا سانتر.

     

    چرا در فوتبال با توپ حرکت می کنیم؟


    بازیکنان به دلایلی مانند دور شدن از خطر یا نزدیک شدن به دروازه حریف، انتخاب می کنند یا مجبور می شوند با توپ حرکت کنند.


    هر دلیلی که باشد، حرکت بازیکن با توپ به عنوان یک فرد می تواند تأثیر قابل توجهی در بازی داشته باشد، زیرا اغلب بر سازمان دفاعی حریفان تأثیر می گذارد.


    بیایید بیشتر به دلایل حرکت با توپ نگاه کنیم.

     

    "حرکت با توپ به بازیکنان این فرصت را می دهد که آن را از خطر دور کنند..."


    برای تضمین مالکیت: زمانی که بازیکنان در ابتدا مالکیت توپ را به دست می‌آورند، گاهی اوقات تحت فشار یک یا چند مدافع قرار می‌گیرند، زیرا منطقه‌ای که پاس را دریافت کرده‌اند، فضای محدودی دارد.
    برای دور کردن توپ از این خطر، بازیکنان می توانند یا به دنبال پاس دادن آن به هم تیمی خود باشند یا ممکن است خودشان تصمیم بگیرند که با آن سفر کنند.


    حرکت با توپ در این مواقع به بازیکنان این فرصت را می دهد که آن را از خطر دور کرده و مالکیت توپ را تضمین کنند.
    هنگامی که آنها این کار را انجام دادند، زمان و فضای بیشتری را برای انجام اقدامات بعدی خود در اختیار بازیکن قرار می دهند، که این کار را نسبت به زمانی که در یک منطقه شلوغ از زمین تحت فشار قرار می گرفتند، آسان تر می کند.

     لینک مرتبط: خرید آنلاین توپ فوتبال به صورت عمده و تک

    برای شکست دادن حریف: عبور از مقابل حریف، به خصوص اگر به سمت دروازه حریف حرکت می کنید یا از قبل به آن نزدیک شده اید، می تواند بسیار مفید باشد.


    یکی دیگر از بازیکنان حریف را مجبور می کند تا توپ را درگیر کند و آنها را از موقعیت قبلی خود دور کند، به این معنی که تیم آنها به اندازه ای که دوست دارند سازماندهی یا فشرده نخواهد بود.

     

    مجبور کردن حریف دیگر برای درگیر کردن بازیکن با توپ، فضایی را در زمین برای آنها یا هم تیمی دیگر باز می کند.


    انتقال سریع توپ به زمین: وقتی حریفی برای عبور از زمین وجود ندارد، تکنیک یا مهارت از دریبل زدن به دویدن با توپ تغییر می کند.


    بازیکنان معمولا با توپ می دوند تا از فضای موجود استفاده کنند. بازیکنی که با توپ با سرعت حرکت می کند به یک تیم اجازه می دهد تا با خطر کمتری که پاس دادن به توپ می تواند داشته باشد، به سرعت در زمین حرکت کند.


    همانند دریبل، احتمالاً باعث می شود که حریف موقعیت خود را ترک کند تا بازیکن را درگیر کند. بنابراین، دوباره فضایی را برای استفاده بازیکن یا تیم آنها باز می کند.

     

    چه راه های متفاوتی برای حرکت با توپ در فوتبال وجود دارد؟


    دو روش اصلی برای حرکت بازیکنان با توپ وجود دارد: دریبل کردن یا حرکت با توپ (که به عنوان دویدن با توپ نیز شناخته می شود).


    این دو اغلب با هم اشتباه می شوند، به خصوص زمانی که ما در حال برنامه ریزی یک جلسه و کار با بازیکنان جوان هستیم.
    با این حال، آنها دو تکنیک کاملا متفاوت هستند که نیاز به اقدامات متفاوتی دارند و باید در شرایط مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

     

    دریبل زدن


    وقتی به دریبلینگ اشاره می کنیم، معمولاً بازیکنی را تصور می کنیم که از مقابل حریفی که مستقیماً در مقابل آنها قرار دارد می گذرد - معمولاً یک بازیکن وینگر که سعی می کند یک مدافع کناری را شکست دهد.

     

    "بازیکنی که با توپ با سرعت حرکت می کند به یک تیم اجازه می دهد تا به سرعت در زمین حرکت کند..."


    اگرچه این وضعیت قطعاً در یک بازی رخ می دهد، اما این تنها راهی نیست که یک بازیکن نیاز به دریبل زدن با توپ دارد.


    به عنوان مثال، جهت یا زاویه ای که یک مدافع روی توپ به بازیکن نزدیک می شود، به طور مداوم تغییر می کند، همچنین مقدار فضای موجود برای بازیکن دریبل کننده و به طور خاص، این فضا در ارتباط با آنها و مدافعان تغییر می کند.


    با این حال، در همه موارد، شرایط خاصی برای یک بازیکن وجود دارد که بتواند به طور موثر دریبل بزند و شانس موفقیت داشته باشد. اینها هستند:

     

    بالا نگه داشتن سر: هنگام دریبل زدن، بازیکنان به طور طبیعی به توپ نگاه می کنند، زیرا تمرکز آنها بر کنترل توپ است.


    این امر به ویژه در مورد بازیکنان با تجربه کمتر رایج است که در حال افزایش اعتماد به نفس در داشتن توپ در پای خود و توانایی دستکاری آن هستند.


    به جای نگاه کردن به توپ، بازیکنان باید بتوانند با سر بالا دریبل بزنند تا بتوانند آنچه در اطرافشان است را ببینند و فضا، حریفان و هم تیمی های خود را شناسایی کنند.

     

    زانوهای خم شده: خم شدن زانوها به بازیکنان کمک می کند تا تعادل خود را حفظ کنند و به آنها اجازه می دهد به سرعت تغییر جهت داده و در صورت نیاز شتاب بگیرند.

    لمس‌ها و قدم‌های کوچک: بازیکنان باید لمس‌ها و قدم‌های کوچکی بردارند تا بتوانند سریع واکنش نشان دهند و در صورت نیاز توپ را جابه‌جا کنند.

     

    استفاده از هر دو پا: بسیار مهم است که بازیکنان بتوانند از هر دو پا هنگام دریبل زدن استفاده کنند و بتوانند از تمام قسمت های پا از جمله داخل، خارج و کف پا استفاده کنند.


    این باعث می‌شود که بازیکن راحت‌تر به هر سمتی برود و به این معنی است که پیش‌بینی اینکه مدافعان دقیقاً کجا قرار است با توپ حرکت کنند، دشوار است.

    موثرترین راه برای یک مهاجم برای شکست دادن یک مدافع معمولاً این است که مدافع را وادار کنید وزن بدن خود را به یک سمت تغییر دهد و سپس در طرف مقابل از کنار آنها بگذرد.

    دریبلینگ برای شکست دادن یک مدافع


    وقتی صحبت از پشت سر گذاشتن یک مدافع به میان می آید، مثلاً در موقعیتی که بازیکنی که در کنار زمین است سعی می کند یک مدافع کناری را شکست دهد، معمولاً مؤثرترین راه این است که مدافع وزن بدن خود را به یک سمت تغییر دهد و سپس از کنار آنها عبور کند. 


    برای رسیدن به این هدف، مهاجم باید از ترفندها و دام ها استفاده کند.


    یک مدافع تنها زمانی وزن بدن خود را در جهت خاصی جابجا می کند که فکر کند حریفش به این شکل دریبل می کند. بنابراین، بازیکن روی توپ باید مدافع را فریب دهد و فکر کند که می‌خواهد به یک سمت برود اما سپس در جهت مخالف حرکت کند. این می تواند توسط بازیکن با استفاده از بدن و پاهای خود به دست آید.


    با انداختن شانه، یک مدافع ممکن است تصور کند که این مسیری است که یک مهاجم قرار است در آن حرکت کند و احتمالاً شروع به حرکت در این جهت می کند و وزن بدن خود را در حین انجام این کار تغییر می دهد.


    روش دیگر، تقلبی برای هل دادن توپ به یک جهت قبل از لمس کردن در جهت مخالف. این معمولاً با مهارت ها یا ترفندهای خاصی مانند حرکت گام به گام یا "قیچی" انجام می شود.


    اقدام نهایی این است که مهاجم سرعت بگیرد و در صورت امکان بدن خود را بین توپ و مدافعی که در حال بازیابی است نگه دارد، و تقریباً تکل زدن برای توپ مهاجم غیرممکن می شود.

     

    دویدن با توپ


    شباهت هایی بین دویدن با توپ و دریبل کردن وجود دارد، به این صورت که یک بازیکن باید با سر بالا حرکت کند تا بتواند خطر و فرصت ها را اسکن و شناسایی کند.


    تعادل نیز کلیدی است، زیرا هنوز نیاز به تغییر جهت در صورت لزوم وجود دارد.


    دویدن با توپ اغلب با بازیکنانی که در خطوط مستقیم می دوند همراه است. اما گاهی اوقات لازم است که آنها مسیری را که طی می کنند تغییر دهند تا به تغییراتی که در مکان قرار دارند و حریفان قرار دارند واکنش نشان دهند.


    اینها مهارت های اصلی هستند:

     

    گام های بلند و قدرتمند: تفاوت اصلی بین دویدن با توپ و دریبل زدن، نوع و تعداد لمس بازیکنان است.


    برای اینکه یک بازیکن بتواند بدود، باید گام های بلند و قدرتمندی بردارد. بنابراین، آنها باید اطمینان حاصل کنند که لمس آنها توپ را از پای آنها خارج کرده و از آنها دور می کند.


    با این حال، همچنین مهم است که توپ خیلی دور از بازیکن حرکت نکند، زیرا آنها هنوز هم باید کنترل آن را داشته باشند و بتوانند در صورت نیاز آن را دستکاری کنند.

     

    استفاده از قسمت بیرونی پا: ناحیه‌ای از پا که بازیکنان هنگام تماس با توپ از آن استفاده می‌کنند باید قسمت بیرونی پا نزدیک به انگشت کوچک باشد، پاشنه پا به سمت بالا و انگشتان پا به سمت پایین باشد.

     

    یک بازیکن باید با سر بالا سفر کند تا بتواند فرصت ها را اسکن و شناسایی کند...


    این بازیکن را قادر می‌سازد تا تکنیک صحیح دویدن را حفظ کند، که از کاهش سرعت آنها جلوگیری می‌کند.

     

    توسعه مهارت های حرکت بازیکن با توپ:


    اهمیت توانایی بازیکنان در حرکت با توپ را نمی توان دست کم گرفت - با این حال، مسلماً دشوارترین مهارت برای آنهاست.


    بنابراین، بسیار مهم است که به آنها فرصت های زیادی داده می شود تا این عنصر خاص از بازی را تمرین کنند، به خصوص از سنین جوانی.


    بازیکنی که با توپ حرکت می‌کند می‌تواند به یک تیم اجازه دهد تا به خطوط دفاعی حریف نفوذ کند یا فضاها را باز کند، با مجبور کردن مدافعان از موقعیتی که به تیم آنها کمک می‌کرد تا سازماندهی شده و فشرده باقی بماند. بازیکنی که با توپ حرکت می کند می تواند سازمان دفاعی حریف خود را مختل کند و پیشرفت را آسان تر کند یا موقعیت های گلزنی ایجاد کند.

    باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.

    باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز

    نظر خود را وارد نمایید.