نوئل بلیک، مربی سابق تیم ملی انگلیس، درباره تغییر نقش مدافع میانی صحبت می کند. با توجه به اینکه تیم های بیشتری اکنون فقط با یک مهاجم مرکزی فعالیت می کنند، شاهد افزایش تعداد باشگاه های بزرگی هستیم که با یک مدافع میانی تخصصی در کنار بازیکن خط میانی در قلب چهار دفاع تیم بازی می کنند.
ما دیده ایم که بارسلونا از بازیکنانی مانند سرخیو بوسکتس و خاویر ماسکرانو در این نقش بسیار تأثیرگذار استفاده می کند، در حالی که منچستر یونایتد در موارد مختلفی در این پست با مایکل کریک بازی می کرد.
این واقعیت که به نظر می رسد تعداد بیشتری از تیم ها در حال آماده سازی برای پرس کردن و بستن خط هافبک خود نیستند، باشگاه هایی مانند بارسلونا و منچستر یونایتد توانسته اند از کیفیت عبور بازیکنانی مانند بازیکنان فوق الذکر برای ایجاد بازیکن اضافی در خط میانی استفاده کنند.
البته این در بازی فوتبال جدید نیست، در اواسط دهه 1980 منچستریونایتد از برایان رابسون بزرگ در آن موقعیت استفاده کرد تا تأثیر بسزایی داشته باشد و تیم ملی با مربیگری گلن هادل، ری ویلکینز و رابسون به عنوان دفاع میانی دوم را آزمایش کرد.
یک بازیکن خط میانی که در پست دفاع میانی بازی می کند، به خصوص در زمانی که تیم در بالای زمین بازی می کند، به یک موضوع رایج تبدیل شده است. آنها می توانند در این نقش و همچنین به طور کلی به تیم چیزهای زیادی را اضافه کنند. طبیعتاً بازیکنانی که در این نقش بازی می کنند از نظر تکنیکی در توپ خوب عمل می کنند، اما می توانند همه جنبه های بازی خود را از جمله موقعیت، ضربه، تکل، پیش بینی و درک بازی بهبود بخشند. بدیهی است که اینها برخی از کارهایی است که آنها در میانه میدان انجام می دهند، اما وقتی دوباره به خط دفاع بازگردند، آنها را بسیار بیشتر می کند. از بسیاری جهات، رفتن به عقب زمین برای دفاع میانی می تواند واقعاً بازی هافبک را ارتقا بخشد.
نوع هافبکی که به سمت مدافع میانی باز می گردد، معمولاً با استفاده از هر دو پا راحت است و به طور معمول توانایی ارسال پاس های دوربرد به بازیکنان جلو را دارد.
شاید از همه مهمتر، این حریف را مجبور خواهد کرد که فکر کند آیا می تواند تیمهایی را که یک بازیکن اضافی در عقب دارند را پرس کنند زیرا آنها به دنبال یک بازیکن برای آن هستند. یا فضای بیشتری در بالای زمین برای استفاده از هافبک ها و مهاجمانشان فراهم خواهد شد، یا تیم ها باید جلو زمین را رها کنند و به آنها فرصت بازی از عقب زمین را بدهند.
در غیر اینصورت، جایی برای مدافعان مرکزی فراهم خواهد شد تا وارد زمین حریف شوند، تاکتیکی که بارسلونا به طور منظم اتخاذ می کند. تیم هایی که از این طریق بازی می کنند از تنوع تاکتیکی برخوردار هستند که می تواند در بازی های سخت مورد اختلاف بسیار مهم برای برتری یکی از تیم ها باشد.
اگر این روند آینده برای بازی مدرن باشد، مطمئناً ما به عنوان یک کشور باید به دنبال توسعه مدافعان بیشتری باشیم که مجهز به توانایی فنی برای بازی برابر هم در خط هافبک یا دفاع میانی هستند.
هافبک میانی مدرن فقط هدف از دفاع نیست. این همچنین در مورد پایین آوردن توپ و روی زمین بازی کردن است. شروع حملات از عقب زمین خیلی از ویژگیهای بازی مدرن است و ناگفته نماند که برای فعالیت در آن موقعیت به بازیکنانی با توانایی فنی، تمرکز و مهارتهای بازی مناسب احتیاج دارید.
نقش مدافع میانی در حال پیشرفت است، بازیکنان در این پست اکنون باید پاس های بیشتری را دنبال کنند و از آگاهی فضایی یک هافبک برخوردار باشند. شما همیشه به یک دفاع وسط قد بلند معمولی احتیاج ندارید.
مدافعان میانی اکنون واقعاً جایی برای پنهان کردن ندارند. در بازی مدرن همه چیز و به طور مداوم مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند، تیم ها بازیکنانی را که در مالکیت توپ راحت نیستند شناسایی می کنند و نقاط ضعف آنها را هدف قرار می دهند و از آنها بهره برداری می کنند. مدافعان میانی قدرتمندی که فاقد ویژگی های فنی هستند و نمی توانند سازگار شوند، می توانند چشم انداز شغلی خود را نابود کنند.
پیامدها برای مربیان چیست؟
آیا باید به دنبال ساخت مدافع میانی بیشتری باشیم که بتواند از عقب به طور موثر بازی کند؟
به همین ترتیب، آیا باید هافبک های بیشتری توسعه دهیم که بتوانند در خط دفاعی نیز فعالیت کنند؟
آیا باید جلسات بیشتری برای ایجاد یک بازیکن همه جانبه توسعه دهیم؟
باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.