درک پاس‌های بلند مانند توماس توخل - نظریه تاکتیکی
توسط باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز به سرپرستی سعید رنجبر
درک پاس‌های بلند:
پاس بلند احتمالاً یکی از ساده‌ترین پاس‌ها در فوتبال است و بنابراین، الگویی رایج برای پیشروی بیشتر توپ در زمین در مناطق وسیع است.
با این حال، این نوع پاس مزایا و معایبی دارد و این مقاله نظریه تاکتیکی سعی در شناسایی آنها دارد.
علاوه بر این، این تحلیل توضیح می‌دهد که چرا توماس توخل از بازیکنانش می‌خواهد از این نوع پاس اجتناب کنند و چگونه او به سادگی پاس بلند را از جلسات تمرینی خود حذف می‌کند.
چرا از پاس‌های بلند استفاده می‌شود:
امروزه، مفسران، هواداران، کارشناسان و هر کس دیگری در مورد فشردگی در دفاع زیاد صحبت می‌کنند.
این کلمه نشان می‌دهد که فاصله بین بازیکنان چقدر کم است و بنابراین، یک تیم چقدر فضا اشغال می‌کند.
برای دقیق‌تر شدن، می‌توانیم فشردگی را به فشردگی افقی و عمودی نیز تقسیم کنیم.
این یک توضیح بسیار کوتاه و ساده بود، اما برای درک ایده اصلی پشت پاس بلند به آن نیاز داریم.
حال، ممکن است از خود بپرسید که فشردگی چه ارتباطی با پاس بلند دارد، اما درک آن بسیار آسان است.
در سال‌های اخیر یا احتمالاً دهه‌های اخیر، تیم‌ها بیشتر و بیشتر بر حفظ فشردگی در هنگام عدم مالکیت توپ تمرکز می‌کنند.
فشردگی عمودی و افقی هر دو مهم هستند:
با این حال، در حالی که فشردگی عمودی یک عامل اصلی در مورد فضای بین خطوط است، بسیاری از تیم‌ها به عنوان یکی از اهداف اصلی خود نه تنها به حریف هیچ فضایی بین خطوط نمی‌دهند، بلکه به طور کلی شانس عبور از مرکز را از آنها می‌گیرند.
بنابراین، فشردگی افقی وارد عمل می‌شود.
به همین دلیل، تیم مدافع، مرکز زمین را با تعداد زیادی از بازیکنان اشغال می‌کند تا به حریفی که توپ را در اختیار دارد، فضایی برای عبور از این منطقه ندهد.
اتلتیکومادرید احتمالاً شناخته‌شده‌ترین نمونه از این تاکتیک‌ها است که تمرکز آن بر حفظ فشردگی و از دست ندادن هیچ فضایی، نه بین دو خط چهارتایی و نه در وسط زمین، است.
در نتیجه، تیم مدافع فضای زیادی را در جناحین از دست می‌دهد و تیم صاحب توپ، فرصتی برای پیشروی توپ به یک‌سوم پایانی و ایجاد موقعیت خطرناک پیدا می‌کند.
تصویر زیر نمونه‌ای از تیمی را نشان می‌دهد که در عمق دفاع می‌کند و فشردگی (افقی و عمودی) را حفظ می‌کند.
به همین دلیل، به نظر می‌رسد که مناطق کناری، منطقه مناسبی برای حمله به چهار بازیکن صاحب توپ باشند.
تیم قرمز به صورت افقی و عمودی فشرده می‌ماند اما در جناحین فضا ایجاد می‌کند.
بنابراین، یکی از ساده‌ترین و مؤثرترین راه‌ها برای پیشروی توپ (در نگاه اول) این است که آن را به سمت جناحین بازی دهید و سپس یک پاس بلند بدهید.
با توجه به این موضوع، کسی که توپ را پخش می‌کند، اغلب فول بک یا وینگ بک است و دریافت‌کننده معمولاً وینگر است، همانطور که در تصویر زیر می‌بینیم، که ایده نظری پاس بلند را نشان می‌دهد.
به طور خلاصه، ایده اصلی این است که توپ را در مناطق کناری به جلو ببریم زیرا بازیکنان حریف زیادی در وسط زمین وجود دارند.
به همین دلیل، عبور از آنجا دشوار است و بازیکنانی که توپ را در اختیار دارند، راه حل را در جناحین می‌بینند.
در این مناطق نزدیک به خط کناری، پاس بلند واضح‌ترین گزینه و بنابراین، یک روش رایج برای پیشبرد بازی است.
مزایا و معایب پاس‌های بلند در فوتبال:
اولین مزیتی که بلافاصله به ذهن می‌رسد، جنبه‌ای است که قبلاً ذکر شد که یک پاس عمودی ساده است و بنابراین، پاس‌دهنده توپ نباید در اجرای این عمل مشکلی داشته باشد.
علاوه بر این، هیچ حرکت، دویدن یا تغییر موقعیت پیچیده‌ای لازم نیست زیرا بازیکنان از قبل در موقعیت‌های معمول خود قرار دارند.
حتی اگر مثلاً با مدافعان کناری که به فضای جلوی مدافعان دیگر حرکت می‌کنند بازی کنید، مدافع میانی که در موقعیت کناری قرار دارد می‌تواند این توپ ساده را به سمت وینگر یا مهاجم/هافبک که به بیرون رفته است، بفرستد.
- مدرسه فوتبال در کرج
- بهترین مدرسه فوتبال در گوهردشت کرج
- بهترین مدرسه فوتبال در عظیمیه کرج
- بهترین مدرسه فوتبال در باغستان کرج
با توجه به این موضوع، به نظر می‌رسد پاس بلند همیشه یک گزینه باشد.
با این حال، یک نقطه ضعف بزرگ در طرف دیگر وجود دارد که دلیل اصلی این است که مربیانی مانند سرمربی سابق PSG، توخل، نمی‌خواهند بازیکنانشان این نوع پاس را بدهند.
نقطه ضعف بزرگ این است که این توپ، دریافت‌کننده را در موقعیت وحشتناکی قرار می‌دهد که در آن حریف می‌تواند به راحتی برای گرفتن توپ به او فشار بیاورد.
قبل از اینکه کمی بیشتر به مشکل پاس بلند بپردازیم، می‌خواهم توجه داشته باشم که موقعیت‌هایی مانند آنچه در نمودار بالا نشان داده شده است، به ندرت اتفاق می‌افتد.
اکنون موقعیت‌هایی مانند این را در بازی واقعی بررسی می‌کنیم که تیم دفاعی به سرعت به سمت جناح مربوطه تغییر مسیر می‌دهد.
اولین و احتمالاً بزرگترین مشکل این است که دریافت کننده، حریف (عمدتاً فول بک) را پشت سر خود دارد.
و اولین تماس را با توپ برقرار می‌کند، در حالی که صورتش به سمت دروازه خودی و پشتش به سمت دروازه حریف است، همانطور که در بالا می‌بینیم.
به جهت‌گیری بدن دریافت‌کننده پاس بلند نگاه کنید
در این موقعیت، برای مدافع آسان است که توپ را پس بگیرد زیرا دریافت‌کننده در موقعیت بدی قرار دارد (با صورت به سمت دروازه خودی) و علاوه بر این، گزینه‌های بازیکن محدود است.
وقتی می‌گوییم یک بازیکن صاحب توپ اساساً هشت جهت برای رفتن دارد (به صورت ساده)، پنج مورد از آنها در این موقعیت به دلیل خط کناری یا مدافع پشت سر او امکان‌پذیر نیست (بنفش در تصویر زیر).
بنابراین، او فقط سه راه (آبی) برای دریبل زدن دارد و هیچ یک از آنها او را در موقعیت بسیار بهتر و مفیدتری قرار نمی‌دهد.
علاوه بر این، وقتی سایر حریفان به خوبی با هم کار می‌کنند و از حرکات مؤثر برای فشار آوردن به بازیکن صاحب توپ استفاده می‌کنند، او گزینه‌های کمتری خواهد داشت.
به همین دلیل، اغلب می‌بینیم که یک تیم می‌خواهد با حذف تمام گزینه‌های دیگر، پاس به مدافع کناری و سپس پاس بلند را در طول پرس تحریک کند.
آنها می‌خواهند حریف را در موقعیتی قرار دهند که دریافت‌کننده توپ بلند گزینه‌های محدودی داشته باشد.
دیدگاه توخل در مورد پاس‌های بلند:
ما به طور خلاصه سخنرانی توخل را از آن ویدیوی معروف از سال ۲۰۱۲ خلاصه می‌کنیم.
او گفت وقتی در سال ۲۰۰۹ هدایت تیم بزرگسالان ماینتس را بر عهده گرفت (قبل از آن مربی زیر ۱۹ سال بود)، بازیکنان در جلسات تمرینی عمدتاً از پاس بلند برای پیشروی در مناطق کناری استفاده می‌کردند.
با این حال، او از معایب ذکر شده قبلی آگاه بود و می‌خواست از پاس‌های مورب به جای پاس بلند برای پیشروی استفاده کند.
بنابراین، یک پاس مورب از مرکز به بیرون و از آنجا به مرکز (در یک سوم دفاعی)
برای اینکه به بازیکنانش نشان دهد از آنها چه می‌خواهد، بدون اینکه مدام در زمین تمرین به آنها بگوید که نباید پاس بلند بدهند، آنها اغلب یک بازی تمرینی را به شکل لوزی انجام می‌دادند، همانطور که در زیر می‌بینیم.
با این تغییر، بازیکنان را مجبور می‌کنید که به جای استفاده از پاس بلند، راه‌حل‌های دیگری پیدا کنند.
با استفاده از این لوزی، بازیکنان او نمی‌توانستند پاس بلند بدهند، اما همچنان می‌توانستند به دنبال راه‌حل‌های فردی خود برای پیشبرد بازی باشند.
نتیجه‌گیری
پاس بلند یک پاس ساده و یک راه بدیهی برای پیشبرد بازی است، اما معایب بزرگی دارد. دریافت‌کننده پاس را در وضعیت بدی قرار می‌دهد.
به همین دلیل، برای یک تیم نیز بسیار رایج است که سعی کند این پاس را تحریک کند و سپس پرس انجام دهد. به دلیل موقعیت کنار خط کناری و جهت‌گیری بد بدن بازیکن، این یک موقعیت ترجیحی برای گرفتن توپ است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تاکتیک های فوتبال و کسب بینش از مربیان در بالاترین سطح، سایت های فوراستادی 4STUDY.IR ، ساکر آکادمی، وبلاگ باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز را مطالعه کنید.
باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتررا به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.
